Μετά από 5 χρόνια νομίζεις ότι έχουν ειπωθεί όλα για την 11η Σεπτεμβρίου και για την τρομοκρατία γενικότερα. Τι περισσότερο μπορεί να προσθέσει πάνω στο ζήτημα μια ταινία του Hollywood? Ο σκηνοθέτης όμως δεν παρουσιάζει ένα ακόμη αμερικάνικο μελόδραμα... Καταγράφει τα γεγονότα, χωρίς να παίρνει θέση... Δεν χρειάζεται άλλωστε, η εικόνα μιλάει από μόνη της. Βγήκα συγκλονισμένη από την αίθουσα... σκεφτόμουν ότι όλοι οι επιβάτες (τρομοκράτες και μη) προσεύχονταν στο Θεό... στον ίδιο Θεό... κι όμως κανείς δεν βγήκε ζωντανός...
Τι νόημα έχουν όλα αυτά? Ποιος κερδίζει αν πάρεις ένα αεροπλάνο γεμάτο αθώους και το στουκάρεις? Ποιος κερδίζει με όλους αυτούς τους θανάτους? Είτε αυτοί είναι Αμερικανοί, Βρετανοί, Λιβανέζοι, Άραβες, Ισπανοί...
Ποτέ δεν φοβόμουν τα αεροπλάνα... τα βρίσκω το ίδιο επικίνδυνο με το να οδηγώ στην εθνική... ή να είμαι σε ένα λεωφορείο στην Κηφισίας... παντού μπορεί να συμβεί ένα ατύχημα... αλλά το είσαι σε ένα αεροπλάνο, να τηλεφωνείς στους δικούς σου για να τους πεις τα τελευταία σου λόγια γιατί ξέρεις ότι θα πεθάνεις επειδή το αποφάσισε κάποιος άλλος στο όνομα του Θεού... πραγματικά δεν βγαίνει κανένα νόημα... γιατί κανείς δεν έχει δίκιο (κι εκείνοι που το κάνουν απελπισμένοι είναι) και ο θάνατος κανενός δεν είναι λύση...
Όταν λοιπόν μια ταινία με δυνατές ερμηνείες και λιτή σκηνοθεσία σε βάζει σε τόσες σκέψεις... μάλλον αξίζει ε?
2 comments:
Xμμμ..."δεν παιρνει θεση"; Εχω αλλη αποψη:http://spiderpoison.blogspot.com/2006/09/united-93.html
cheers!
spider επειδή τα αγγλικά μου δεν είναι τόσο καλά... το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πιστεύω ότι δεν παίρνει θέση (ίσως σε ενοχλητικό βαθμό) και ότι σίγουρα πολλά στηρίζονται σε εικασίες για το τι συνέβη εκεί μέσα... αλλά το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν και ότι πήραν τους δικούς τους τηλέφωνο είναι αυτό που με συγκλόνισε και είναι σίγουρα αληθινό...
Post a Comment