Δεν μεγάλωσα με ζώα στο σπίτι. Η μαμά δεν ήθελε να γεμίζει τρίχες το σπίτι. Τα έβλεπα πάντα από μακριά και ζήλευα τα άλλα παιδάκια που έπαιζαν με το σκύλο τους. Κάποια στιγμή ξέφυγα από τον έλεγχο του κέρβερου και είδα κρυφά τα ¨Πουλιά¨ του Χίτσκοκ. Τρόμαξα τόσο πολύ που δεν κοιμόμουν τις νύχτες. Έβλεπα σκύλο στο δρόμο κι άλλαζα πεζοδρόμιο. Κι αν τους τη βαρέσει όπως τα πουλιά?
Μεγαλώνοντας δεν άλλαζα πεζοδρόμιο αλλά ο φόβος έμεινε. Συνεχίζω να βλέπω τα σκυλάκια και τα γατάκια από μακριά...
Ένα σ-κ στον Ωρωπό ερχόταν στην αυλή μια γάτα. Πολύ αδύνατη, πολύ ήσυχη, πολύ όμορφη. Δεν ενοχλούσε κανένα, δεν νιαούριζε και δεν έλεγε να ξεκολλήσει από δίπλα μου. Και δεν επέβαλλε σε καμία περίπτωση την παρουσία της...
Κόλλησα...
Της πήρα κυπελλάκι για το φαγητό της, μαξιλαράκι για να αράζει... σιγά σιγά άρχισα να την αγγίζω και την βάφτισα Twiggy γιατί ήταν τόσο αδύνατη!!!
Το προηγούμενο σ-κ την είδα ξανά... αυτή τη φορά όμως είναι έγκυος! Είναι γκομενιάρα η Twiggy! Και η σχέση μας προχώρησε... Την πήρα μαζί μου στον καναπέ... είδαμε μαζϊ τηλεόραση και πολλά πολλά χάδια...
3 comments:
Α να χαθείς!!!!!
Κατι λίγο η φάτσα της γάτας, κάτι λίγο το κείμενο, με συγκίνησες....
Να'σαι καλά και να κρατήσεις ένα απο τα μικρά. Είναι καρμικό. Αυτή σε επέλεξε.
Επίσης να το ξέρεις οτι τα ζώα φέρνουν καλοτυχία και ειδικά αυτά που έρχονται από μόνα τους να σε βρούν!!!
bebeka κι εγώ νομίζω ότι είναι καρμικό... περιμένω πως και πως να γεννήσει!!
δυστυχώς η twiggy έχει μάθει να ζει έξω αλλιώς θα την έφερνα στην Αθήνα!!!
είναι από τα γατιά που μου αρέσουν!!!
να κρατήσεις ένα μικρούλι!
την καλησπέρα μου!
Post a Comment