Βροχή όπως ζωή. Ξεκινάς τη μέρα σου με τον πιο φωτεινό ήλιο. Φοράς σαγιονάρες και δεν παίρνεις μαζί σου ομπρέλα. Και ξαφνικά βροχή... Όλοι τρέχουν κάτω από υπόστεγα ή κάθονται στα σπίτια τους χαζεύοντας από το παράθυρο. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν, το νερό μπαίνει από τις χαραμάδες, τα ρούχα που άπλωσες χθες γίνονται χάλια και το αυτοκίνητο που μόλις έπλυνες γεμίζει λάσπες. Τα κανάλια ωρύονται για τον ανύπαρκτο κρατικό μηχανισμό, οι ρεπόρτερ δείχνουν την ουρά χιλιομέτρων στο ποτάμι, γριούλες δείχνουν στην κάμερα το πλυμμυρισμένο υπόγειό τους και ο Αυτιάς υπόσχεται ότι θα διορθώσει όλες τις αδικίες της άτιμης ετούτης κοινωνίας.
Και μετά η βροχή σταματά. Και όλα ησυχάζουν. Όλα δείχνουν πιο καθαρά, πιο γαλήνια... Τα κανάλια αλλάζουν θέμα, οι ρεπόρτερ τρέχουν στην παραλιακή για να καλύψουν το χωρισμό της Άντζελας με το Γιώργο Τρούπη και ο Αυτιάς συνεχίζει να υπόσχεται, γιατί μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Οι άνθρωποι βγαίνουν δειλά δειλά από τα σπίτια τους, τα γραφεία, τα υπόστεγα... και το βλέμμα τους δείχνει ηρεμία.
Βροχή όπως ζωή.
8 comments:
Βροχή οπως λατρεία.
:)
Ναι αλλά μόνο μετά τη βροχή βγαίνει ουράνιο τόξο!!!
Me τη βραχνή φωνή της Annie Lenox, ελπίζω.
Εξαγνιστική η εμπειρία-αρκεί α)να είναι περιορισμένη, β) να μη σε πετύχει σε μηχανή, γ) να μην είσαι πεσμένος..
Αυτά.
Κάπου, μου φαίνεται ότι το ξέρω (;)αυτό το τραπέζι της φωτο.. ;-)
Είναι από το μέρος που φαντάζομαι;
suigenerisav συμφωνώ δεν λέει να είσαι σε μηχανή... ποιο είναι το μέρος που φαντάζεσαι?
Deals ?
suigenerisav καμία σχέση!!!
η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Γλυφάδα...
OK, OK..σε πιστεύω :-)
"Λάθη ειμαστε, ανθρώπους κάνουμε"..
lol
Η βροχη οταν είμαι στις μαυρες μου με κανει να σκεφτομαι οτι ολα ειναι μαυρα...ακομα και ο καιρος...οι καταιγίδες καλες είναι σκεφτεσαι οτι σε λίγο θα φύγουν...αν εβρεχε πολυ συχνα θα ήταν σπαστικό..οποτε καλύτερα οι καταιγιδες...βροχη αλλα για λίγο...
Post a Comment