Κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών του γάμου και ψάχνοντας στο ίντερνετ, ανακάλυψα ένα site όπου κι άλλες κοπέλες προετοιμάζονταν για το δικό τους γάμο. Καθημερινά συζητούσαμε για μπομπονιέρες, λαμπάδες και στέφανα. Μοιραζόμασταν τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια προβλήματα. Αυτό όμως που έκανε πιο ενδιαφέρουσα την όλη κατάσταση ήταν ότι τα κορίτσια αυτά ήταν τόσο διαφορετικά. Αλλιώτικο lifestyle, αλλιώτικος τρόπος σκέψης, αλλιώτικος τρόπος έκφρασης. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που πραγματικά ονειρεύονται από μικρές να ντυθούν νυφούλες και πραγματικά η μέρα του γάμου τους είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους. Μέσα από αυτή τη διαδικτυακή σχέση έμαθα να δέχομαι τη διαφορετικότητα των άλλων και να μην προσπαθώ να επιβάλλω την άποψή μου στους άλλους. Και το σημαντικότερο έμαθα να κάνω φίλους. Κλεισμένη τόσο καιρό στο καβούκι μου αυτό ήταν μεγάλο κατόρθωμα. Μιλούσαμε καθημερινά και μερικές φορές συναντιόμασταν, πίναμε καφέ και διασκεδάζαμε.
Όταν όμως οι χαρές και τα πανηγύρια έλαβαν τέλος, τα πράγματα άλλαξαν. Δεν είχαμε πλέον κοινές αγωνίες να μοιραστούμε, ούτε κοινά ενδιαφέροντα για να συζητήσουμε. Οι περισσότερες σχεδίαζαν πότε θα γίνουν μανούλες, ενώ εγώ σχεδίαζα τα επόμενο ταξίδι μου στο Λονδίνο!! Η παρέα διαλυόταν ή μάλλον εγώ απομακρυνόμουν... Δεν μπορούσα να συμμετάσχω στις κουβέντες για πάνες και κούνιες και βαριόμουν συνεχώς να απολογούμαι γιατί δεν έχω παιδιά...
Ακόμα κι όταν υπάρχουν οι καλύτερες προθέσεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταλάβεις κάποιον που σκέφτεται τόσο διαφορετικά. Πως να έχεις την απαίτηση από μια 25χρονη παντρεμένη με παιδί να καταλάβει μια 30 κάτι που ακόμα τρέχει στις συναυλίες? Η διαφορετικότητα που στην αρχή μας ένωνε, τώρα πια είχε μπει ανάμεσά μας.
Επειδή όμως τα αρνητικά πάνε μαζί με τα θετικά... ανάμεσα στις 20 κοπέλες που γνώρισα, υπάρχουν ακόμα και σήμερα 2-3 κοπέλες που χαίρομαι να βλέπω, να συζητάμε και να κάνουμε παρέα.
Ποιος είπε λοιπόν ότι το Ίντερνετ αποξενώνει?
1 comment:
Κι εγώ μαζί σου κοπελιά... το ίντερνετ μας έχει δώσει νέους τρόπους επικοινωνίας, αλλά όπως και στην αντικειμενική πραγματικότητα, από τη στιγμή που χάνεται ο κοινός παρονομαστής (γάμος, γεννητούρια, καριέρα κ.λπ.) τότε συνειδητοποιείς πως με λίγους ταιριάζεις και με πολλούς δεν!
Post a Comment