Έπεσαν τα καράβια σου έξω? Γκρεμίστηκε ο κόσμος σου?
Δες αυτό το videaki και θα πεθάνεις από τα γέλια!! Όσες φορές κι αν το δεις...
Δες όμως και το original για να καταλάβεις καλύτερα...






Ώρα 9 το βράδυ. Κάνω shut down στον υπολογιστή, κλείνω το φως στο γραφείο και σπρώχνω την πόρτα, καληνυχτίζοντας το φύλακα. Κατηφορίζω το δρόμο και χαζεύω τα γιασεμιά που έχουν ανθίσει στο κήπο του διπλανού σπιτιού. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και οδηγώντας προς το σπίτι σκέφτηκα... δεν είναι ζωή αυτό που ζούμε κοπελιά...

Κλασική ατάκα και την έχουμε πει όλοι μας: “Μαθαίνουμε από τα λάθη μας”. Μετά από χιλιάδες όμως λάθη, συνειδητοποίησα ότι τελικά τίποτα δεν μαθαίνουμε...
Διαγράφουμε μια πορεία, κάνουμε λάθη, τρωμε τα μούτρα μας και γυρίζουμε πάλι στην εκκίνηση. Και μπορεί στο επόμενο ξεκίνημα να παρεκκλίνουμε ολίγον της αρχικής πορείας, αλλά στην ουσία καταλήγουμε στο ίδιο αδιέξοδο. Κι ας το έχουμε αναλύσει μέχρι αηδίας κι ας έχουμε, υποτίθεται, ανακαλύψει τι κάνουμε λάθος. Ξεκινάμε ξανά με σιγουριά και αυτοπεποίθηση ότι αυτή τη φορά όλα θα είναι διαφορετικά, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο... Πάρ΄το απόφαση κοπελιά, στην ουσία τίποτα δεν μαθαίνουμε...




Μέσα στη μαυρίλα και τους τέσσερις τοίχους του γραφείου, εμφανίζεται ένα χαρούμενο τραγούδι με αισιόδοξους στίχους που σου αλλάζει τη διάθεση στην στιγμή!


Walking down the Frith Street
Dawn is creeping up on me
Some girls tears in a taxi
Five o'clock shadows drinking coffee

So this is what it feels like
This is how it feels, now I'm finally smiling on the inside
This is what it looks like
This is how it looks from the outside staring in

And it's glorious just to laugh like us
And the world will turn, it'll never stop
'Cause I've got nothing to hide
And we've got nothing to lose, oh yeah

And it's glorious, and it's all I see
On a day like this you know it's meant to be
Now i've got nothing to find
And I've got nothing to lose but you
And it's glorious

Drinking wine back in my house
Remember someone said your name
I somehow lost the conversation
I've fallen a million miles away

So this is what it feels like
This is how it feels when you're finally walking on the inside
This is what it looks like

This is how it looks from the outside staring in

And it's glorious just to laugh like us
And the world will turn, it'll never stop
'Cause I've got nothing to hide
And we've got nothing to lose, oh yeah

And it's glorious, and it's all I see
On a day like this you know it's meant to be
'Cause I've got nothing to hide
And I've got nothing to lose but you

Keep wanting a little, a little more
Keep walking, keep walking
Keep getting a little, a little more
Keep running, keep running

Oooooh, walking down the Frith Street...

And it's glorious just to laugh like us
And the world will turn, will never, never stop
'Cause I've got nothing to hide
And we've got nothing to lose, oh yeah

And it's glorious, and it's all I see
On a day like this I know it's meant to be
'Cause I've got nothing to find
And I've got nothing to lose but you
And it's glorious








Από όλους τους... αστέρες της εγχώριας showbiz, η Παπαρίζου είναι η μόνη που πραγματικά έχει άστρο... Να που μερικές φορές η δουλειά είναι ευχάριστη...

Καράβι που κυλάει στα νερά
γλυκός προορισμός η φυλακή σου
κι αν πήγαινα αλλού, σ΄άλλη στεριά
με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στ΄ανοιχτά
δεν είχες να τα δώσεις πουθενά

Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της ανοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου

Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά

Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή
σε ξέρω τόσο λίγο μα πεθαίνω
να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή
τα χρόνια που ήμουν κάστρο πορθημένο

Μυστήριο που o έρωτας χτυπά
εκεί που δε τον ψάχνεις πουθενά

Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της ανοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου


Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά

Τα φετινά γενέθλια είναι:
Fatty birthday γιατί παραμένω χοντρή.
Grumpy birthday γιατί θα δουλεύω μέχρι τις 12 το βράδυ, ακόμα και την ημέρα των γενεθλίων μου.
Unhappy birthday γιατί γίνομαι ακόμα πιο γριά
Angry birthday γιατί μετά από τόοοοοσα χρόνια παραμένω ηλίθια και ρομαντική











Τι? Το Μόναχο είναι καταθλιπτικό όπως το Βερολίνo? Οι Γερμανοί είναι μουτρωμένοι? Αρνούνται να μιλήσουν αγγλικά? Εμείς οι Έλληνες πίνουμε πολύ? Μόνο εμείς οι μεσογειακοί τύποι ξέρουμε να διασκεδάζουμε?
Χαχα γελάσαμε και σήμερα...
Στο Μόναχο είδα έναν υπέροχο ήλιο και ένα ακόμα πιο υπέροχο φεγγάρι. Μίλησα με πολλούς χαρούμενους Γερμανούς και ανταλλάξαμε mail. Πήγα στη Νέα Πινακοθήκη και είδα Βαν Γκογκ, Γκωγκέν και Μονέ. Περπάτησα στους υπέροχους δρόμους τους και άκουσα να παίζουν τζαζ στους δρόμους. Ήπια άπειρα λίτρα μπύρας και μέθυσα... πολύ!! Ανέβηκα για πρώτη φορά στη ρόδα και δεν θυμάμαι τίποτα!! Αφού φτάσαμε στο ξενοδοχείο... μπράβο μας!
Και του χρόνου στο Oktoberfest!! Εντάξει?

About