Καράβι που κυλάει στα νερά
γλυκός προορισμός η φυλακή σου
κι αν πήγαινα αλλού, σ΄άλλη στεριά
με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στ΄ανοιχτά
δεν είχες να τα δώσεις πουθενά
Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της ανοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά
Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή
σε ξέρω τόσο λίγο μα πεθαίνω
να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή
τα χρόνια που ήμουν κάστρο πορθημένο
Μυστήριο που o έρωτας χτυπά
εκεί που δε τον ψάχνεις πουθενά
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της ανοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά
3 comments:
χαζο τραγουδακι...αλλα θεα η παπουτσακη!!!!
οκ..
αυτή η παρέα πάει από το κακό στο χειρότερο! σου το είπαν ε;
ναι, ναι! το φαντάστηκα...
υπάρχει και καλύτερο τραγούδι αν θες να μιλήσουμε για την δουλειά σου!
και νομίζω οτι σε οτι αφορά αυτό, θα συμφωνήσεις!!
"όλα είναι ψεύτικα..
το μαγικό χαρτί που ψάχνεις να βρεις/
οι έρωτες που σου τελειώνουν νωρίς/
και όλα τα λουλούδια που σου έστειλα/
όλα είναι ψεύτικα"
ε;
μην μου πεις..
Τελειο τραγουδι, θεα η Ελενα!
Post a Comment