Μπήκα στο αυτοκίνητο και έφτασα στην στάση του τραμ. Γιατί καλή η ¨Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο¨ κύριε Υπουργέ, αλλά πρέπει να αλλάξω 3 λεωφορεία για να φτάσω στο τραμ!!
Όταν μπήκα μέσα η ιδέα της ρομαντικής βόλτας εξανεμίστηκε. Το τραμ γεμάτο και η φασαρία ανυπόφορη. Ούτε το mp3 μου μπορούσε να σώσει την κατάσταση. Κοντά στο Φάληρο αποφασίζω να κατέβω.
Το mp3 παίζει δυνατά και με το καλαμπόκι ανά χείρας, περπατάω και χαζεύω τη θάλασσα. Μετά από τόσους μήνες, τόσα ταξίδια, τόσες διακοπές, είναι η πρώτη φορά που το μυαλό ξεκουράζεται πραγματικά.
Σε μια άκρη υπάρχουν παγκάκια... Κάποιοι κάθονται και χαζεύουν τη θέα... Λίγο πιο πέρα κάθομαι κι εγώ. 4 άνθρωποι καθόμαστε στα παγκάκια και χαζεύουμε τη θέα. Δεν είμαστε ούτε δικηγόροι, ούτε στελέχη πολυεθνικής, ούτε καθαρίστριες, ούτε επιτυχημένοι, ούτε αποτυχημένοι... απλά 4 άνθρωποι που κοιτάμε τη θάλασσα...
1 comment:
Είχα μια πιο ευχάριστη εμπειρία την πρώτη φορά που μπήκα σε τραμ. Αν θες να την δεις είναι εδώ.
Σου εύχομαι η επόμενη να είναι πιο ευχάριστη
Post a Comment