Η ταινία είναι λίγο παλιότερη, αλλά έτυχε χθες να τη δω πρώτη φορά στο Filmnet. Χαριτωμένη αλλά τίποτα παραπάνω. Κούκλος ο Τζουντ Λο αλλά τίποτα παραπάνω. Fashion icon η Σιένα Μίλερ αλλά τίποτα παραπάνω. Ωραίο το τραγουδάκι του Μικ Τζάγκερ αλλά τίποτα παραπάνω. Δύο ώρες πέρασαν ευχάριστα αλλά τίποτα παραπάνω. Δεν χρειάζεται άλλωστε όλες οι ταινίες να έχουν βαθυστόχαστα μηνύματα. Το κακό όμως είναι ότι η συγκεκριμένη ταινία ήθελε δικαώς να μας παραμυθιάσει ότι κούκλοι σαν τον Τζουντ Λο, μπορεί να πηδιούνται με όλη τη Νέα Υόρκη, να έχουν όποια γυναίκα θέλουν, να τις απατούν, να τις φτύνουν και γενικά να κάνουν το κέφι τους αλλά στο τέλος μένουν μόνοι και βάζουν μυαλό. Κι εμείς οι χαζές παραμυθιαζόμαστε με κάτι τέτοιες ταινίες και γουστάρουμε τους προβληματικούς κούκλους, γιατί πιστεύουμε ότι εμείς (με το μεγάλο κώλο αλλά τη χαρισματική προσωπικότητα) θα τους 'στρώσουμε' και θα τους αλλάξουμε κοσμοθεωρία.
Πρέπει κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε...
3 comments:
Εμ, άμα θέλεις για γκόμενο τον Τζουντ Λο, κάτι πρέπει να πληρώσεις κι εσύ. Ένα πήδημα ζήτησε ο άνθρωπος και τίποτα παραπάνω...
είδες roxanne τι κάνουν οι άτιμες οι ταινίες?
κύριε knight όταν ο Τζουντ είναι ξεκάθαρος στο τι θέλει οκ, αλλά όταν πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες... τότε υπάρχει πρόβλημα!
"κοσμοθεωρία" diavazw kai me pianei plakwma.
Se xwrizw giati exoume alles kosmothewries.
Metafrash: dhladh den exw 100% thn idia me thn dikh sou.
Na arxizw na ta xwnw pali gia tous antres?
Ase mhn sto xalasw to wraio sou blogaki.
Post a Comment