Ένα ωραίο μεσημέρι με πολύ ήλιο στο κέντρο της Αθήνας, κάνω μια στάση από τα ψώνια και τις δυσάρεστες συναντήσεις με πρώην αφεντικά για να φάω κατιτίς. Κάθε χοντρή λοιπόν που σέβεται τον εαυτό της λέει να φάει μια σαλατούλα γιατί φυσικά δίαιτα! Κάθομαι λοιπόν στο Evergreen.
Περνάει το πρώτο τέταρτο. Καμία ανταπόκριση.
Μετά βλέπω ένα σερβιτόρο να πλησιάζει το τραπέζι μου. Γιούπι, σκέφτηκα, θα φάμε!!
Εκείνος όμως με προσπερνάει αδιάφορα. Οκ, σκέφτομαι, θα ξαναγυρίσει. Αμ δε!
Αρχικά χάρηκα. Τελικά έχω αδυνατίσει τόσο πολύ που δεν φαίνομαι! Τελικά αυτή η δίαιτα του ανανά (τρωω τα πάντα εκτός από ανανά) είχε αποτέλεσμα!
Αφού όμως έχουν περάσει 45 λεπτά η χοντρή αδιαφορεί για τα αποτελέσματα της δίαιτας και θέλει απεγνωσμένα να φάει!!
Αρχίζω να κουνάω πόδια, χέρια... να σας παραγγείλω?????
Μια ώρα μετά παραγγέλνω... αλληλούια!!
Στο Evergreen έχω πάει 3 φορές, σε διαφορετικές ώρες. Κάθε φορά πετυχαίνω σερβιτόρους που μισούν την κοινωνία!! Τι τους κάνετε ρε παιδιά? Δεν τους πληρώνετε? Τους μαστιγώνετε μέσα στην κουζίνα? Ή μήπως τους κάνετε σεμινάριο μίσους???
2 comments:
Αδιαφορος σεβιτόρος σημαίνει αδιαφορο αφεντικό ή έστω προϊστάμενος. Σημαίνει δηλαδή ότι δεν θα είναι το μόνο ζήτημα στο οποίο θα αδιαφορούν...
Πολύ ωραίο post, μου άρεσε ο αυτοσαρκασμός σου.
Πριν από χρόνια, περιμέναμε με την παρέα μου δύο ώρες πριν δεήσει να έρθει ο σερβιτόρος να πάρει παραγγελία, από την ώρα που πήρε τηνπαραγγελία πέρασε άλλη μία μέχρι να τα φέρει, έφερε άλλ' αντ' άλλων απ' αυτά που είχαμε παραγγείλει, και όταν φεύγαμε (ενώ είχαμε αφήσει τα χρήματα στο τραπέζι, έτρεχε κι από πίσω μας μην του φάμε τα λεφτά!
Λέω πάντως να μην ξαναπάς στο evergreen. Τι το θέλεις κι εσύ, βρε παιδί μου;
Post a Comment