Τι μαθαίνει κάποιος τις πρώτες μέρες της ανεργίας:
- να γίνει νοικοκυρά! τώρα πια οι δουλειές δεν μοιράζονται! αφού όλη μέρα το ξύνεις, πρέπει να βάζεις πλυντήριο, να καθαρίζεις την κουζίνα και γενικά να κάνεις φασίνα!
- να βλέπει πρωινάδικα! βλέπεις τα ζώδια από την Άση Μπήλιου, βλέπεις τα σαφρακιασμένα μοντέλα να δείχνουν μαγιό που δεν μπορείς να φορέσεις και ανακαλύπτεις ότι τελικά συμπαθείς την Ελένη Μενεγάκη!
- να πηγαίνει τις καθημερινές super market! απολαμβάνεις τις βόλτες ανάμεσα στα ράφια και σου φαίνεται απίστευτο ότι δε χρειάζεται να περιμένεις μισή ώρα στα τυριά!
- να αντέχεις πάνω από μισή ώρα την Τατιάνα και τη Λαμπίρη! Τα υπόλοιπα κανάλια δεν παίζουν τίποτα κι εσύ μαθαίνεις να ακούς προσεκτικά την Τατιάνα να αναλύει όλα τα σημαντικά θέματα της επικαιρότητας όπως το πάρτυ της Λάσκαρη και του Λυκουρέζου, την κόντρα του Λαζόπουλου με τη Λουκά κι άλλα ενδιαφέροντα...

παρακολουθώ τα μαθήματα ανελλιπώς και κάθε μέρα γίνομαι και καλύτερη... πότε παίρνω απολυτήριο???

3 comments:

artfarted said...

Καλά είναι στην αρχή...
Μετά αρχίζει η καθήζηση. Το ατένισμα του ταβανιού. Ζόμπι. Ούτε η τηλεόραση, ούτε το σουπερμάρκετ, ούτε το γυμναστήριο σου κάνουν κούκου. Παρατηρείς τα χνούδια να μαζεύονται στο πάτωμα. Απάθεια. Συνέχεια αποζητάς έστω κάποια ηδονή αφού η μαυρίλα διώχνει και τη σεξουαλική διάθεση. Καταλήγεις στο φαϊ και στο αλκοόλ.
Μοναξιά αφού ΟΛΟΙ οι άλλοι δεν έχουν το πρόβλημά σου κι αυτοί που το έχουν σε φρικάρουν γιατί επιβαρύνουν τη δυστυχία σου.
Περιμένεις. Όλα αναβάλλονται. Τίποτα δε σου κάθεται. Που και που μια ευκαιρία. Μια αχτίδα ελπίδας. Περνάει. Σβήνει. Πάλι καταχνιά.
Μη χειρότερα.

Almost Famous said...

ευχαριστώ artfarted... μου έκανες την καρδιά περιβόλι!!

nyctolouloudo said...

εγώ πάντως την καταβρήσκω που κάθομαι!

την καλημέρα μου και τις εξετάσεις για το απολυτήριό στους γνώστες των πρωινών εκπομπών!

δεν τις ξέρω καλά τις κυρίες!

About