skip to main |
skip to sidebar
... δεν είναι καλή μέρα. Έκανα δύο ώρες να έρθω στη δουλειά, βράχηκα από την κορυφή ως τα νύχια και μισώ τον υπολογιστή μου. Δεν θέλω να γράφω εδώ. Ετσι κι αλλιώς δεν τα διαβάζει κανείς... Δωρεάν ψυχοθεραπεία είναι και τίποτα άλλο. Δεν θέλω να γράφω, θέλω να ζήσω! Να κλείσω κινητά, mail και τα συναφή και να βγω με φίλους... Να ακούσουμε μουσική, να μιλάμε συνέχεια... να λέμε βλακείες, να λέμε δακρύβρεχτα... να γελάμε δυνατά και να ακούω το γέλιο τους στα αυτιά μου... να με πειράζουν και να τους τσιμπάω... να αισθανθώ το ανθρώπινο δέρμα στα χέρια μου... να πίνουμε ποτά... να ζαλιζόμαστε και να τρεκλίζουμε στους δρόμους...όχι άλλο πληκτρολόγιο... όχι σήμερα...
2 comments:
Κι όμως σε διαβάζω.
Αν αυτό κάτι σημαίνει.
Κι ας μην με ξέρεις.
Κι είναι όμορφη αίσθηση.
Απορώ γιατί ο άτιμος ο διακτινισμός δεν υπάρχει ακόμα.
Κάνω μια ευχή να γίνει η επιθυμία σου απόψε πραγματικότητα. :-)
σίγουρα κάτι σημαίνει.
κι εγώ σε διαβάζω.
και η ευχή σου έγινε πραγματικότητα
ευχαριστώ!
μόνο που το συγκεκριμένο πρόσωπο που μου προκάλεσε το 'παραλήρημα' δεν ήταν εκεί... next time!
Post a Comment