Η NOVA όταν αποφασίσει να δείξει μια ταινία, του δίνει και καταλαβαίνει... Τη δείχνει κάθε πιθανή ώρα της ημέρας μέχρι που στο τέλος μαθαίνεις την πλοκή και τους διαλόγους της ταινίας λες και είσαι ένας από τους πρωταγωνιστές. Τον τελευταίο μήνα δείχνει συνεχώς το "Revolutionary Road". Μια εξαιρετική ταινία με απίστευτες ερμηνείες και πολλές υποψηφιότητες για Όσκαρ. Δεν βαριέμαι ποτέ να τη βλέπω. Κάθε φορά παρατηρώ κάτι διαφορετικό, ταυτίζομαι με έναν διαφορετικό χαρακτήρα και βγάζω διαφορετικά συμπεράσματα.
Η Έϊπριλ είναι ασυμβίβαστη και προσπαθεί να ζήσει το όνειρό της. Ο Φρανκ βολεύεται με την καλοπέραση της μεσοαστικής κοινωνίας. Και συγκρούονται μέχρι τελικής πτώσης...
Όλοι βγήκαμε από την αίθουσα και σκεφτήκαμε ότι είμαστε σαν την Έϊπριλ. Ατίθασοι, ανεξάρτητοι και ελεύθερο πνεύμα. Τι σχέση έχουμε εμείς με εκείνον τον μαλάκα, τον βολεψάκια τον Φράνκ??
Η αλήθεια όμως είναι ότι οι περισσότεροι από μας είμαστε Φρανκ.
Κάνουμε τη δουλειά για την οποία θα ήταν περήφανοι η μαμά και ο μπαμπάς και την οποία μπορούμε να μιλάμε με περηφάνια στον κοινωνικό μας κύκλο. Πως θα μπορούσαμε άλλωστε να βρεθούμε σε μια παρέα και να πούμε ότι σερβίρουμε καφέδες? Κάνουμε τη δουλειά που θα μας δώσει αρκετά λεφτά για να έχουμε ένα μεγάλο σπίτι στα προάστια, ακριβό αυτοκίνητο και πρώτο τραπέζι στα trendy εστιατόρια και μπουζούκια της πόλης.
Κάνουμε σχέσεις που μας κάνουν να φαινόμαστε καλύτεροι. Κυκλοφορούμε την κλασάτη γκόμενα ή τον πιο πετυχημένο γκόμενο... όλοι μας θαυμάζουν για την τέλεια σχέση μας και γυρίζουμε σπίτι μας γεμάτο σιωπές και κενό...
Κάνουμε φιλίες που μας βοηθούν στη δουλειά μας ή που βοηθούν τα παιδιά μας να έχουν παρέα όταν βγαίνουμε για φαγητό ή πάμε εκδρομή στην Ανάβυσσο.
Η αλήθεια είναι... ότι δεν μοιάζουμε καθόλου με την Έϊπριλ... βολεύομαστε στην τέλεια εικόνα που μας επιβάλει ο περίγυρός μας και ξεχνάμε να ζήσουμε...
No comments:
Post a Comment