Ύπνος στο ξενοδοχείο και επόμενος σταθμός Ναύπλιο. Απογευματινές βουτιές και μπύρες στην Καραθώνα και το βράδυ στάση σε ένα από τα μεγάλα clubs της παραλιακής. Που το μόνο που αλλάζει κάθε καλοκαίρι είναι το όνομα, η διακόσμηση και το γεγονός ότι πλέον δεν ακούς τσιφτετέλια αλλά hip hop: Μέσα σου μια στιγμή να ζούσα... μια τόσο μεγάλη επιτυχία, σε τόσο μικρές πλάτες...
Για την Κυριακή το πρόγραμμα είχε βουτιές (και μπύρες φυσικά) στην παραλία του Αγ.Νικόλα και μετά Επίδαυρο.
Το εθνικό μπαλέτο του Παρισιού μας παρουσίασε την όπερα του Γκλουκ, μέσα από τη ματιά της διάσημης χορογράφου Πίνα Μπάους. Απίστευτοι χορευτές, αφαιρετικά σκηνικά γεμάτα νόημα, εξαιρετική ορχήστρα, μελωδικές φωνές... ένα μαγευτικό σύνολο. Και ίσως το πιο "φρόνιμο" κοινό που έχει βρεθεί ποτέ στην Επίδαυρο...
Η μόνη ένσταση που έχω είναι η έλλειψη υπερτίτλων... πιστεύω θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο στο "ταξίδι"...
Μετά το τέλος της παράστασης, σειρά είχε το φαγητό... εκεί δίπλα στο θέατρο... και στα ηχεία να παίζει Κάλλας... Μήπως ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος αν ακούγαμε μόνο κλασική μουσική? ρώτησα... Και ο Χίτλερ μόνο κλασική μουσική άκουγε... ήταν η αποστομωτική απάντηση...
Ένα μπουκάλι κρασί αργότερα, ήρθε η ώρα της επιστροφής... ξεχάσαμε σχεδόν αμέσως την Κάλλας και στο αυτοκίνητο τραγουδούσαμε 80's... Suzanna... Suzanna... I'm crazy in love with you...
Η ώρα πήγε 3 και είμαι πλέον στο κρεβάτι μου... Καληνύχτα!
*δεν έχω φωτογραφίες από την παράσταση! τέλειωσε η μπαταρία της μηχανής! ποιος μου τελείωσε τη μπαταρία? ε?
No comments:
Post a Comment