Δύο ώρες χωρίς να παίρνεις ανάσα. Δύο ώρες καταιγιστικής δράσης. Δύο ώρες με ανατροπές... Με λίγα λόγια... ξετρελάθηκα!
Είδα The dark knight (Batman)
4:04 PM | 3 Comments
Δύο ώρες χωρίς να παίρνεις ανάσα. Δύο ώρες καταιγιστικής δράσης. Δύο ώρες με ανατροπές... Με λίγα λόγια... ξετρελάθηκα!
All over Greece!
6:42 PM | 0 Comments
Και η ιστορία της groupie συνεχίζεται... Το ταξίδι αυτή τη φορά ήταν μεγάλο... πολύ μεγάλο... Στο αυτοκίνητο, για να ηρεμήσει η groupie, έπαιξαν όλα τα τελευταία albums της Madonna. Περάσαμε από Λαμία, Στυλίδα, το άγαλμα του Λεωνίδα (ρε παιδιά ολόκληρο χολυγουντιανό blockbuster γίναμε κι έχετε τις Θερμοπύλες σε αυτή την κατάσταση?) και τίποτα το ιδαίτερο δεν είχε η διαδρομή... Λίγο μετά τη Λάρισα, στρίψαμε για Κοζάνη όπου σταματήσαμε για φαγητό... Συμπαθητική πόλη και με πολλά lounge and glamorous μαγαζιά... Ευτυχώς υπήρχε ένα χαριτωμένο μεζεδοπωλείο το οποίο δεν έπαιζε το Sunset & Sunrise No 69 και καταφέραμε να φάμε κατιτίς...
Επόμενος σταθμός... Πτολεμαίδα. Άχαρη πόλη με πολύ τσιμέντο... κι εδώ πολύ lounge και Αλέξανδρος Χριστόπουλος. Τα mohitos ήταν τόσο χάλια που με έστειλαν γρήγορα πίσω στο ξενοδοχείο... ευτυχώς είχε πολλές ταινίες η τηλεόραση...
Επόμενη μέρα κι αφού ήπιαμε έναν lounge καφέ στην Πτολεμαίδα... ξεκινάμε για την επιστροφή... το αυτοκίνητο όμως δεν παίρνει μπροστά!! Τρόμος... δυστυχώς δεν είχαμε αποκλειστεί στην Σαντορίνη αλλά σε μια lounge κωμόπολη της Μακεδονίας! Η οδική βοήθεια βάζει μπροστά το αμάξι και μου δηλώνει κατηγορηματικά: δεν πρέπει να σβήσετε με τίποτα τη μηχανή! - Μα έχουμε 7 ώρες ταξίδι! - Αν θέλεις να φτάσεις Αθήνα δεν πρέπει να το σβήσεις!
Μετά όμως, από 2,5 ώρες οδήγηση και αφού είχαμε περάσει από την Κατερίνη και το Λιτόχωρο σταματάμε σε βενζινάδικο. Και η μηχανή... σβήνει!! Ξανά τρόμος... Δεν υπάρχει πρόβλημα... φωνάζει ο βενζινάς... θα σας σπρώξω!!
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα πέρασαν από μπροστά μου όλες οι ελληνικές ταινίες με το Μίμη Φωτόπουλο και το Θανάση Βέγγο... hey hop... hey hop... βάζω δευτέρα... και ξεκινάμε!
Οι στάσεις έγιναν με βάρδιες... οι μισοί για καφέ... οι υπόλοιποι στο αμάξι... οι μισοί για ψάρι... οι υπόλοιποι στο αμάξι να τρώνε Goodys!
Το βράδυ της Κυριακής με βρίσκει σπίτι... επιτέλους! Στο dvd παίζει η συμπαθητική ταινία "Under the Tuscan sun" κι εγώ κάνω σχέδι για ταξίδια στην Ιταλία και κάνω όνειρα για μια καινούργια αρχή που ποτέ δεν έρχεται... Καληνύχτα!
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα πέρασαν από μπροστά μου όλες οι ελληνικές ταινίες με το Μίμη Φωτόπουλο και το Θανάση Βέγγο... hey hop... hey hop... βάζω δευτέρα... και ξεκινάμε!
Οι στάσεις έγιναν με βάρδιες... οι μισοί για καφέ... οι υπόλοιποι στο αμάξι... οι μισοί για ψάρι... οι υπόλοιποι στο αμάξι να τρώνε Goodys!
Το βράδυ της Κυριακής με βρίσκει σπίτι... επιτέλους! Στο dvd παίζει η συμπαθητική ταινία "Under the Tuscan sun" κι εγώ κάνω σχέδι για ταξίδια στην Ιταλία και κάνω όνειρα για μια καινούργια αρχή που ποτέ δεν έρχεται... Καληνύχτα!
Heart broken...
12:24 AM | 3 Comments
Δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι τραγικό ή κάτι δραματικό για σου συμβεί... Μια κουβέντα που μοιάζει ασήμαντη και μικρή, μπορεί να είναι ικανή να σου τη ραγίσει...
Ύπνος στο ξενοδοχείο και επόμενος σταθμός Ναύπλιο. Απογευματινές βουτιές και μπύρες στην Καραθώνα και το βράδυ στάση σε ένα από τα μεγάλα clubs της παραλιακής. Που το μόνο που αλλάζει κάθε καλοκαίρι είναι το όνομα, η διακόσμηση και το γεγονός ότι πλέον δεν ακούς τσιφτετέλια αλλά hip hop: Μέσα σου μια στιγμή να ζούσα... μια τόσο μεγάλη επιτυχία, σε τόσο μικρές πλάτες...
Για την Κυριακή το πρόγραμμα είχε βουτιές (και μπύρες φυσικά) στην παραλία του Αγ.Νικόλα και μετά Επίδαυρο.
Το εθνικό μπαλέτο του Παρισιού μας παρουσίασε την όπερα του Γκλουκ, μέσα από τη ματιά της διάσημης χορογράφου Πίνα Μπάους. Απίστευτοι χορευτές, αφαιρετικά σκηνικά γεμάτα νόημα, εξαιρετική ορχήστρα, μελωδικές φωνές... ένα μαγευτικό σύνολο. Και ίσως το πιο "φρόνιμο" κοινό που έχει βρεθεί ποτέ στην Επίδαυρο...
Η μόνη ένσταση που έχω είναι η έλλειψη υπερτίτλων... πιστεύω θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο στο "ταξίδι"...
Μετά το τέλος της παράστασης, σειρά είχε το φαγητό... εκεί δίπλα στο θέατρο... και στα ηχεία να παίζει Κάλλας... Μήπως ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος αν ακούγαμε μόνο κλασική μουσική? ρώτησα... Και ο Χίτλερ μόνο κλασική μουσική άκουγε... ήταν η αποστομωτική απάντηση...
Ένα μπουκάλι κρασί αργότερα, ήρθε η ώρα της επιστροφής... ξεχάσαμε σχεδόν αμέσως την Κάλλας και στο αυτοκίνητο τραγουδούσαμε 80's... Suzanna... Suzanna... I'm crazy in love with you...
Η ώρα πήγε 3 και είμαι πλέον στο κρεβάτι μου... Καληνύχτα!
*δεν έχω φωτογραφίες από την παράσταση! τέλειωσε η μπαταρία της μηχανής! ποιος μου τελείωσε τη μπαταρία? ε?
Saturday night...
10:37 PM | 2 Comments
Δεν χρειάζεται να είναι όλα συναρπαστικά, για να είναι όμορφα... Όταν η βραδιά είναι όμορφη, όταν το φεγγάρι φωτίζει τη θάλασσα, όταν το μπαράκι βρίσκεται στο ωραιότερο σημείο, όταν ο dj Ravin παίζει μουσικάρες, όταν το προσωπικό έχει κέφι, όταν τα mohitos είναι καλοφτιαγμένα... αρκούν για να γεμίσεις μπαταρίες και να γυρίσεις σπίτι ψυχικά ξεκούραστη...
Είδα Sex & the city - The movie
10:18 PM | 2 Comments
Φυσικά και ήμουν fan της σειράς. Είχε ωραία ρούχα, είχε Νέα Υόρκη, είχε ωραίους άντρες και είχε 4 φοβερές γυναίκες που μιλούσαν για όλα κι έκαναν τα πάντα! Καταχάρηκα όταν έμαθα ότι θα βγει η ταινία... και αποφάσισα να δω την ταινία σε gold class μαζί με 3 άντρες! Παράλογο?
Ξαπλωμένοι στις φοβερές πολυθρόνες του Village Φαλήρου... έπινα cosmopolitan (τα ρεμάλια μπύρες), χοροπηδούσα από ενθουσιασμό όταν η Κάρι αγόραζε τα Manolo της και αναστέναζα όταν εμφανιζόταν ο Σμιθ στο πανί... οι υπόλοιποι απλά με κοιτούσαν με απορία...
Σε γενικές γραμμές η ταινία είχε όλα όσα είχε και η σειρά... ρούχα, γκόμενους και έξυπνες ατάκες... με χάλασε όμως το τέλος... πολύ γυναικουλίστικο για μια τόσο hype σειρά... έλεος δηλαδή με τον Mr.Big!!
Στους υπόλοιπους της παρέας, βασικά τους άρεσε η gold class!!
New...
3:50 PM | 5 Comments
Όσο μεγαλώνεις και γερνάς, τόσο πιο δύσκολα βάζεις ανθρώπους στη ζωή σου. Λίγο μετά το σχολείο, άντε και το πανεπιστήμιο, κλείνεις οριστικά την πόρτα. Που και που σου χτυπάνε την πόρτα, ανοίγεις διστακτικά και μετά από λίγο καιρό τους αποχαιρετάς, δίνοντας υποσχέσεις στον εαυτό σου ότι δεν θα την ξανανοίξεις... και δεν τηρείς το λόγο σου μέχρι εκείνη την στιγμή που κλειδώνεις μια για πάντα την πόρτα...Έλα όμως που υπάρχουν και παράθυρα... και νέοι άνθρωποι "τρυπώνουν" στη ζωή σου... που σε κάνουν και γελάς όταν φοράνε γυαλιά με καρδούλες, που σου φτιάχνουν το κέφι όταν σου γράφουν "μίλα μας και μη μας αγαπάς", που σου λένε "στεναχωρήθηκα που σε άκουσα να κλαις", που με ένα περίεργο τρόπο σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι έχεις ένα δίχτυ ασφαλείας γύρω σου (που δεν είχες ποτέ...) ...
Βαθιά μέσα σου όμως αρνείσαι την ύπαρξή τους... ψάχνεις να βρεις το λάθος... Γιατί πιστεύεις ότι αυτό που σήμερα σας ενώνει, αύριο θα σας χωρίζει, γιατί θα δουν ποια πραγματικά είσαι, γιατί θα βαρεθούν, γιατί δεν θα έχετε πια κοινά ενδιαφέροντα... κτλ κτλ κτλ... βαθιά μέσα σου αρνείσαι να παραδεχτείς ότι καλά πράγματα μπορούν να συμβούν και σε σένα...
Listen...
11:49 PM | 2 Comments
Listen to the song here in my heart
A melody I start but can't complete
Listen to the sound from deep within
Its only beginning to find release
Ohh the time has come for my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned
Into your own, all 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what
You've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
There was someone here inside
Someone I thought had died
So long ago
Oh I'm screaming out
And my dreams will be heard
They will not be pushed Aside or turned
Into your own
All 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what
You've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
I don't know where I belong
But I'll be moving on
If you don't, if you won't
Listen to the song here in my heart
A melody I start, but I will complete
Now I am done believing you
You don't know not what I am feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you think you gave to me
But now I got to find my own - my own
A melody I start but can't complete
Listen to the sound from deep within
Its only beginning to find release
Ohh the time has come for my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned
Into your own, all 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what
You've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
There was someone here inside
Someone I thought had died
So long ago
Oh I'm screaming out
And my dreams will be heard
They will not be pushed Aside or turned
Into your own
All 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what
You've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
I don't know where I belong
But I'll be moving on
If you don't, if you won't
Listen to the song here in my heart
A melody I start, but I will complete
Now I am done believing you
You don't know not what I am feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you think you gave to me
But now I got to find my own - my own
