Για έναν ηλίθιο λόγο πιστεύουμε ότι αν θάψουμε βαθιά τα φαντάσματα του παρελθόντος, δεν θα μας απασχολήσουν ποτέ ξανά. Αφού σκάψαμε πολύ και το φτυάρι ήταν πρώτης τάξεως, γιατί να πρέπει να μας απασχολήσουν ξανά? Κλείσαμε πια την πόρτα και συνεχίζουμε...Όσο κι αν σκάψεις όμως, όσο δυνατά κι αν κλείσεις την πόρτα, πάντα θα έρθει η ώρα που θα έρθεις αντιμέτωπος με τα φαντάσματά σου. Όπου πρέπει ν΄ανοίξεις πάλι την πόρτα, να ξύσεις τις πληγές σου και να έρθεις face to face με αυτό που σε σημάδεψε.
Φτιάξε λοιπόν τα μαλλιά σου, βάλε τα καλά σου, κοίτα το φάντασμα στα μάτια και κλείσε την πόρτα για πάντα...
1 comment:
Οχι αγάπη μου. Σε οτι αφορά στα φαντάσματα, πισογυρίσματα δεν πρέπει να υπάρχουν! Βάλε τα καλά σου αλλά αγνόησε τα! Και αν εκείνα συνεχίζουν να σου υπενθυμίσουν οτι βρίσκονται ανάμεσα σε σένα και το περιβάλλον σου, τότε απλώς χαμογέλασε τους!!!!!
kat.
Post a Comment