skip to main |
skip to sidebar
Αν πραγματικά ξέραμε πόσο καθοριστική είναι η παιδική μας ηλικία για την εξέλιξή μας, κανείς δεν θα αποφάσιζε να γίνει γονιός. Μια κουβέντα, μια λάθος κίνηση και όλα μπορούν να αλλάξουν. Μπορεί να έχεις βαρεθεί την Αμερική και να θέλεις να γυρίσεις πίσω στην μικρή Ελλαδίτσα. Και η κόρη σου που είναι μόλις 7 ετών, θα το ξεπεράσει. Μπορεί για 3 μήνες να είναι κλεισμένη στο δωμάτιό της και να μην σου μιλάει, αλλά δεν πειράζει. Θα της περάσει. Ε, λοιπόν σου έχω νέα! Δεν θα το ξεπεράσει ποτέ...Καθώς διέσχιζα την Brooklyn Bridge, αισθάνθηκα τόσο περίεργα. Ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα... σαν να γύριζα σπίτι μου... σαν να μιλούσαν όλοι τη γλώσσα μου... Για κάποιον που έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα κι έχει "ποτιστεί" με την ιδέα της κακιάς Αμερικής, αυτό ήταν ένα παράξενο συναίσθημα...Όλα στη Νέα Υόρκη είναι μεγάλα... μεγάλα κτίρια, μεγάλα μαγαζιά, μεγάλα πάρκα, μεγάλα χαμόγελα!!- Άγαλμα της Ελευθερίας: κλασικό tourist attraction, αλλά και ωραία βόλτα. Αφού σε ψάχνουν καμιά 50αριά φορές μέχρι να φτάσεις εκεί, μετά υπάρχει μια παράξενη ηρεμία... φοβερό πάρκο και φοβερή θέα στο Manhattan...- Central Park: μεγάααλο πάρκο που χρειάζεσαι μέρες για να το περπατήσεις! σε όποιο σημείο του κι αν σταθείς ξυπνά μέσα σου μια σκηνή από ταινία!! Μα όλες εκεί έχουν γυριστεί??- Empire State Building: δεν το περίμενα ότι η θέα θα ήταν τόσο εντυπωσιακή! και οι άνθρωποι τόσο ευγενικοί! - Serendipity: απίστευτο καφέ-εστιατόριο, απίστευτα γλυκά, ακόμα πιο απίστευτη σοκολάτα... πρέπει να πήρα τουλάχιστον 2 κιλά εκεί μέσα!! - Broadway: ωραίο και το εναλλακτικό ευρωπαικό θέατρο αλλά οι παραγωγές του Broadway ξεπερνούν κάθε φαντασία! Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί! Εκπληκτικές φωνές! - Times Square: πάντα σκεφτόμουν: μα τι ιδιαίτερο έχει πια αυτό το σημείο?? φτάνεις όμως εκεί και χαζεύεις... είναι όλα τόσο φωτεινά και μεγάλα... και τα δισκάδικα κλείνουν τα Σάββατα στις 2 το πρωί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!- Birdland: το απόλυτο jazz club της πόλης! όλοι οι σπουδαίοι έχουν περάσει από κει... και ο σαξοφωνίστας κούκλος!! Best New York moment: τρώγοντας τα καλύτερα cup cake του κόσμου σε ένα πάρκο στο Greenwich Village (δίπλα στο σπίτι της Carrie στο Sex & the city) και να χιονίζει!!!!!!!!!!!!Αυτό ήταν! Είμαι ερωτευμένη!
Θα πάρω τα τελευταία τηλέφωνα. Θα στείλω τα τελευταία mail. Θα βάλω τα τελευταία πουλόβερ στην βαλίτσα και είμαι έτοιμη για απογείωση!! Η Νέα Υόρκη με περιμένει!! Για να δω μουσεία, για να βολτάρω στο central park, για να δω παραστάσεις στο Broadway, για να δω που γυριζόταν το Sex & the city, για να κατανοήσω την κουλτούρα (?) των Αμερικάνων...Το κέντρο του κόσμου με περιμένει κι εγώ πετάω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Βάζω τον Frankie να τραγουδάει δυνατά... I'm gonna be a part of it, New York, New York!
Υπάρχουν μερικές πληροφορίες που ο εγκέφαλος αρνείται να επεξεργαστεί. Φουλάρει από χιλιάδες άλλες άχρηστες πληροφορίες, έτσι ώστε όταν εισέρχονται νέα δεδομένα δεν ξέρει πως να τα χειριστεί.
Την Κ. την γνώρισα πριν από μερικά χρόνια σε δουλειά. Δεν είχαμε ποτέ στενές σχέσεις. Δεν κάναμε ποτέ βαθυστόχαστες κουβέντες, ούτε εξομολογηθήκαμε ποτέ η μια στην άλλη τα μεγάλα μας μυστικά. Θυμάμαι μόνο μια κουβέντα που μου είχε πει στο αυτοκίνητο: "Θέλεις να δείχνεις σκληρή αλλά κατά βάθος είσαι βούτυρο". Τόσοι άλλοι με τους οποίους έχω κάνει βαυθστόχαστες και εξομολογητικές κουβέντες δεν με έχουν περιγράψει καλύτερα απ΄ότι η Κ.
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί δεν βρεθήκαμε περισσότερο, γιατί δεν μιλήσαμε περισσότερο, γιατί δεν συναντηθήκαμε περισσότερο.
Και μετά έρχεται η πληροφορία ότι είχε ένα ατύχημα και δεν θα μπορέσει να ξαναπερπατήσει. Και ο εγκέφαλός μου δεν ξέρει τι να κάνει με αυτή την πληροφορία. Αρνείται να την επεξεργαστεί.
Γιατί θα ήθελα να τη δω, αλλά δεν ξέρω πως θα το εκλάβει.
Γιατί θα ήθελα να της μιλήσω, αλλά δεν ξέρω πως να ξεπεράσω την αμηχανία μου.
Γιατί θα ήθελα να πω μια κουβέντα που να βοηθήσει, αλλά δεν βρίσκω καμιά.
Γιατί θα ήθελα να επεξεργαστώ αυτή την πληροφορία και δεν ξέρω τον τρόπο.
Γιατί θα ήθελα να μην με νοιάζει το δικό μου πρόβλημα και να εστιάσω στο δικό της...
Στατιστικές λένε ότι περνάμε τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας βάζοντας στόχους και κοιτάζοντας το μέλλον. Θέλουμε να πάρουμε αυτοκίνητο, να αγοράσουμε ένα μεγάλο σπίτι, να παντρευτούμε έναν καταπληκτικό γκόμενο, να κάνουμε το γύρο του κόσμου, να κερδίσουμε στο Dream Show, να πάρουμε κότερο, να, να, να... Τα χρόνια περνάνε... κάποιοι στόχοι πραγματοποιούνται και κάποιοι άλλοι (οι ανεκπλήρωτοι) μπαίνουν στο ντουλάπι και ανακαλύπτουμε καινούργιους. Πριν από μια δεκαετία σαφώς δεν είχα τους ίδιους στόχους που έχω σήμερα. Κάποιοι στόχοι του παρελθόντος πραγματοποιήθηκαν, κάποιοι άλλοι απλά δεν άξιζαν τον κόπο να τους κυνηγήσω περισσότερο και κάποιοι άλλοι μπήκαν σε εκείνο το ντουλάπι των χαμένων ονείρων. Και τώρα πάμε γι' άλλα...Να γίνω καλύτερος άνθρωπος είναι ο καινούργιος στόχος. Σε μια κοινωνία που σου επιβάλλει να γίνεσαι σκύλα για να μπορέσεις να επιβιώσεις, εγώ θα φωνάζω λιγότερο. Σε μια κοινωνία που η επιτυχία κρίνεται από τις διευθυντικές θέσεις που καταφέρνεις να αποκτήσεις, πατώντας επί πτωμάτων, εγώ θα βρω αλλού τα ωραία. Γιατί αν μετά από τόση φασαρία είμαι το ίδιο μαλακισμένο που ήμουν πριν 10 χρόνια, τότε δεν κάναμε τίποτα κοπελιά...
Είναι απαίσιος, σιχαμένος, γέρος και με πολύ κακό γούστο στους κώλους! χιχι! Αλλά ο άτιμος πάλι έφτιαξε μια πολύ ωραία συλλογή! Κομματάρες για να κόβεις τις φλέβες σου, για να ξαπλώνεις στον καναπέ κοιτάζοντας το ταβάνι και καπνίζοντας άπειρα τσιγάρα, για να κάνεις σεξ, για να πίνεις όλο τον Βόσπορο... πάντως όχι για να ακούς στο γραφείο! Το δεύτερο cd είναι περισσότερο του γούστου μου... το αγαπημένο μου τραγούδι για τις επόμενες εβδομάδες θα είναι χωρίς αμφιβολία το "The Lady of a certain age" των Divine Comedy! Το τραγούδι των Shooting Fish είναι πάρα πολύ καλό! Και η Μαριλένα φωνάρα!! Μετά από τόσες συλλογές και αφού είναι πλέον σταρ, θα μπορούσε να κάνει μια αδιάφορη συλλογή και να πουλήσει. Αλλά το έκανε πάλι το θαύμα του...Respect!
Πάει και το 2006. Οι περισσότεροι λένε να φύγει και να μην ξανάρθει. Τα ίδια είχαμε πει και για το 2005 και το 2004 και το 2003... Τι σημαίνει τελικά μια καλή χρονιά? Να σου συμβαίνουν μόνο καλά πράγματα? Να είσαι συνέχεια χαρούμενος??Τέτοιες "καλές" χρονιές δεν υπάρχουν. Κάθε χρονιά έχει τα καλά της και τα ανάποδά της. Συμβαίνουν δέκα άσχημα κι άλλα τόσα όμορφα... Υπάρχουν ευτυχισμένες μέρες, υπάρχουν και θλιμμένες... Μια τέτοια χρονιά λοιπόν ήταν το 2006. Απέκτησα φίλους, έχασα κάποιους άλλους, άκουσα περισσότερα σ'αγαπώ αλλά και πολλά "αι σιχτίρ", έκανα ταξίδια, έχασα δουλειές, κέρδισα κάποιες άλλες, έχασα λίγη ακόμα από την αθωότητά μου και κέρδισα λιγάκι αισιοδοξία, κέρδισα μερικά ακόμα κιλά και έχασα ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση... Το 2006 όπως και σε κάθε άλλη χρονιά δεν υπήρξαν νικητές και ηττημένοι... μόνο που μεγαλώσαμε κατά ένα χρόνο... φτου!ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Αν πραγματικά ξέραμε πόσο καθοριστική είναι η παιδική μας ηλικία για την εξέλιξή μας, κανείς δεν θα αποφάσιζε να γίνει γονιός. Μια κουβέντα, μια λάθος κίνηση και όλα μπορούν να αλλάξουν. 
