Στην γκρίζα πραγματικότητα του φετινού συναλιακού καλοκαιριού, το Ejekt φάνταζε ως όαση...
Θα βλέπαμε την Amy Winehouse...
Μόνο που η Amy δεν βλέπει μπροστά της,
πόσο μάλλον να τραγουδήσει και να μας μαγέψει με τη φωνή της...
Οπότε βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού περισσότερο για να ζήσουμε την φάση φεστιβάλ, παρά για κάποιο όνομα...
Ο χώρος είναι πραγματικά εξαιρετικός και μου κάνει εντύπωση πως δεν τον είχαμε ανακαλύψει τόσο καιρό... Δίπλα στην θάλασσα... ιδανικός ακόμα και για βόλτες...
Όσο για το ίδιο το festival... η διοργάνωση δεν φάνηκε να έχει προβλήματα...
αν κι επιμένουν να έχουν την μπύρα 5E... σοβαρευτείτε παιδιά!
Στα μουσικά τώρα... τους Vaccines δεν τους προλάβαμε... κλαψ!
Οι Blackfield μου φάνηκαν βαρετοί και δεν νομίζω ότι φταίει που έρχονται συνέχεια στην Ελλάδα... Προφανώς κάτι τους λείπει που δεν τους αφήνει ν' απογειωθούν επί σκηνής...
Και μετά ήρθε ο Moby για να σώσει κυριολεκτικά την κατάσταση. Τον έχω δει 3 φορές και ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει... Οκ, λείπει πλέον το στοιχείο της έκπληξης... αλλά δεν παύει να σε ξεσηκώνει με την ενέργειά του επί σκηνής και με τα τραγούδια που αγαπήσαμε... Δεν σνομπάρει τις παλιές του επιτυχίες και πάντα φροντίζει για το κέφι μας!
Moby: thank you, thank you, thank you!
No comments:
Post a Comment