@ Ejekt Festival 2011

5:16 PM | 0 Comments

Στην γκρίζα πραγματικότητα του φετινού συναλιακού καλοκαιριού, το Ejekt φάνταζε ως όαση... 
Θα βλέπαμε την Amy Winehouse... 
Μόνο που η Amy δεν βλέπει μπροστά της,
πόσο μάλλον να τραγουδήσει και να μας μαγέψει με τη φωνή της... 
Οπότε βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού περισσότερο για να ζήσουμε την φάση φεστιβάλ, παρά για κάποιο όνομα... 
Ο χώρος είναι πραγματικά εξαιρετικός και μου κάνει εντύπωση πως δεν τον είχαμε ανακαλύψει τόσο καιρό... Δίπλα στην θάλασσα... ιδανικός ακόμα και για βόλτες... 
Όσο για το ίδιο το festival... η διοργάνωση δεν φάνηκε να έχει προβλήματα... 
αν κι επιμένουν να έχουν την μπύρα 5E... σοβαρευτείτε παιδιά!
Στα μουσικά τώρα... τους Vaccines δεν τους προλάβαμε... κλαψ!
Οι Blackfield μου φάνηκαν βαρετοί και δεν νομίζω ότι φταίει που έρχονται συνέχεια στην Ελλάδα... Προφανώς κάτι τους λείπει που δεν τους αφήνει ν' απογειωθούν επί σκηνής... 
Και μετά ήρθε ο Moby για να σώσει κυριολεκτικά την κατάσταση. Τον έχω δει 3 φορές και ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει... Οκ, λείπει πλέον το στοιχείο της έκπληξης... αλλά δεν παύει να σε ξεσηκώνει με την ενέργειά του επί σκηνής και με τα τραγούδια που αγαπήσαμε... Δεν σνομπάρει τις παλιές του επιτυχίες και πάντα φροντίζει για το κέφι μας!
Moby: thank you, thank you, thank you!

@ Λουτράκι (για τριήμερο)

8:50 PM | 0 Comments


Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι το Λουτράκι, είναι "κρίμα". 
Κρίμα γιατί ενώ η θάλασσα είναι μια χαρά... έχει ιαματικά λουτρά και πλέον και φοβερό spa... 
έχει chic καζίνο... αξιοπρεπές nighlife... και το καλύτερο θερινό σινεμά της χώρας... 
είναι μια από τις πιο άσχημες πόλεις! 
Πολυκατοικίες κονσερβοκούτια... τραγικό traffic... πουθενά χώρος για να παρκάρεις... κόλαση! 
Τουλάχιστον μπορούμε και χαζεύουμε τη θάλασσα από ψηλά!

@ Dandy Cafe (N.Psihiko)

1:33 AM | 0 Comments

 
Αν δεν υπήρχε στη ζωή μου η Ε. μάλλον δεν θα πήγαινα ποτέ για καφέ ή ποτό στο Ν.Ψυχικό. 
Όλα αυτά τα υποτιθέμενα καφέ στον γνωστό δρόμο μου κάνουν ή παλαιωμένα ή δήθεν ή αδιάφορα ή πολύ "λαμπερά" για τα γούστα μου. 
Και το χειρότερο: μπορεί να πετύχεις κάποιον πολιτικό και να μην μπορείς να του ρίξεις γιαούρτια, γιατί δεν είναι chic. 
Επειδή όμως η Ε. εκεί μεγάλωσε και νιώθει σαν το σπίτι της κι επειδή παλιότερα για να την καταφέρεις να βρεθείτε έπρεπε αναγκαστικά να βρεθείς στο Ψυχικό... 
έκανα την καρδιά μου πέτρα... 
Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα άλλαξαν. 
Η Ε. ανακάλυψε ότι υπάρχει ζωή κι εκτός Ψυχικού κι έγινε πιο εύκολη η υπόθεση καφές και ποτό... Οπότε το Ψυχικό το αφήσαμε πίσω μας.
Τις προάλλες όμως στο κέντρο είχε πορείες κι απεργία... τα ωράρια ανάποδα... 
οπότε η Ε. πρότεινε Ψυχικό κι εγώ πάλι έκανα την καρδιά μου πέτρα... 
Με περίμενε όμως μια έκπληξη... 
η Ε. ανακάλυψε νέο στέκι, λίγο πιο μακριά από τον γνωστό δρόμο και πολύ πιο ενδιαφέρον από τα υπόλοιπα μαγαζιά της περιοχής. 
Ζεστός χώρος... cool μουσική... cool κόσμος και φοβερά cocktails που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα... Ψηφίζω Passione δαγκωτό! Κι ας κοστίζει 11€ (seriously guys, 11?) 
Οπότε αν βρεθείτε προς Ψυχικό μεριά και δεν θέλετε να έρθετε μούρη με μούρη με τον Σκανδαλίδη ή τον Βουλγαράκη... προχωρήστε λίγο πιο πέρα κι ανακαλύψτε το Dandy Cafe... Have fun!

@ Marianne Faithfull (Lycabettus Hill)

1:07 AM | 0 Comments

Βασικά δεν ξέρω πολλά πράγματα για την Marianne Faithfull. 
Εμείς τα παιδιά των 80's, την έχουμε συνδυάσει με τα soundtrack των ταινιών τύπου "Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα" και Θηλυκό Θηριοτροφείο". 
Χωρίς όμως να αγνοούμε την φωνάρα της και την ιστορία της στη ροκ μουσική. 
Είχα λοιπόν μεγάλη περιέργεια να την δω live. Αλλά φαίνεται πως μόνο εγώ και 500 άλλοι είχαμε την ίδια περιέργεια. 
Γιατί ο Λυκαβηττός ήταν άδειος την Τρίτη το βράδυ... 
Δύσκολοι καιροί... ειδικά όταν την ίδια μέρα έχει live των Interpol. 
Η Faithfull λοιπόν ανέβηκε στην σκηνή ντυμένη σαν Αγγλίδα θεία και με την υπέροχη φωνή της και τη θετική της ενέργεια μάς έκανε να περάσουμε καλά. 
Δεν ήταν η συγκλονιστικότερη στιγμή της ζωής μου... αλλά η θεία έχει μοναδική φωνή και μερικά από τα τραγούδια που είπε παραμένουν super μέχρι και σήμερα. 
Highlight: το "Broken Engilish" και η αφιέρωση στους Έλληνες με το "Working Class Hero".
Down Low: δεν είπε το "So Sad"... ο Στηβ Ντούζος σίγουρα θα έπεσε σε κατάθλιψη...

@ Galaxy Bar - Hilton Athens (dj set by Nhar & Spyros Pagiatakis)

4:03 PM | 0 Comments

Κακά τα ψέματα. Στο Galaxy Bar του Hilton δεν πηγαίνεις ούτε για τη μουσική (η οποία βέβαια ήταν super και ιδανική για την περίσταση), ούτε για τα ποτά (που είναι πανάκριβα).
Πηγαίνεις για την ψευδαίσθηση... την ψευδαίσθηση ότι είσαι ένας ψαγμένος Ευρωπαίος και χαζεύεις από ψηλά την κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα στην οποία ζεις...
Γιατί όλοι έχουμε ανάγκη από παραμύθιασμα που και που...

* ερώτηση:
γύρω στις 2 τα φώτα έσβησαν στην Ακρόπολη... λόγω οικονομίας?
το μεγαλύτερό μας τουριστικό χαρτί το βουτάμε στο σκοτάδι για μερικά ευρώ?
seriously?

Once a blogger, always a blogger...

3:12 PM | 1 Comments

Κι εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με το blog και το blogging γενικότερα...
η ζωή τα έφερε έτσι που... επέστρεψα!
Φαίνεται πλέον έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, για τις σκέψεις μου αλλά και για το πληκτρολόγιο του υπολογιστή...
μήπως αυτό σημαίνει ότι έχω λιγότερο χρόνο για τα άλλα, τα σημαντικά??
We'll see...
ελπίζω να έχει μείνει κάποιος εκεί έξω στην μπλογκόσφαιρα...

About