Το παραδέχομαι. Δεν τα πάω καλά με τα νοσοκομεία. Από μικρή είχα αλλεργία σε αυτή την έντονη μυρωδιά... λιποθυμούσα κάθε φορά που καθόμουν σε νοσοκομείο πάνω από 10 λεπτά... Εκείνος το ήξερε και δεν μου είπε ποτέ ότι ήταν άρρωστος... Το έμαθα πολύ αργά...Τώρα λοιπον που χρειάστηκε να κάνω μια μικροεπέμβαση και να μπω στο νοσοκομείο για μια μόνο μέρα, αγχώθηκα... χωρίς λόγο... χωρίς λογική...
Έφτασα το πρωί εκεί και όλα ήταν καλά... Το νοσοκομείο κυριλλέ... οι καναπέδες δερμάτινοι και το προσωπικό ευγενικό... Με βάζουν σε ένα δωμάτιο με άλλες 2 κυρίες (αυτά κάλυπτε η ασφάλεια), με γδύνουν και με βάζουν στο φορείο. Έξω από το δωμάτιο... οι πάντες!! Ακόμα και μια θεία μου που είχα να δω από πέρσυ το Πάσχα! Εγχείρηση κάνω ή πάρτυ???
Ο νεαρός με πηγαίνει στα χειρουργεία και με παρατάει στον διάδρομο μέχρι να έρθει η "σειρά" μου... Ξαπλωμένη στο πουθενά... αισθάνθηκα τόσο απελπιστικά μόνη... κι ας περίμενε λαός έξω... ήμουν μόνη... περιμένοντας... γιατί "εκεί" είσαι πάντα μόνος...
Μπήκα στο χειρουργείο... δεν κατάλαβα τίποτα... και γύρισα στο δωμάτιό μου... το κρεβάτι από δεξιά άδειο και το κρεβάτι από αριστερά μια γιαγούλα σε κώμα... της φώναζαν να ξυπνήσει... την κινούσαν... η γιαγούλα αρνιόταν να ανοίξει τα μάτια της... ψιθύριζε μερικές κουβέντες αλλά δεν άνοιγε τα μάτια της... έτσι πρέπει να είναι η απόλυτη παραίτηση, σκέφτηκα... δεν θέλει να ξυπνήσει!!
Αργότερα οι επισκέψεις μου έφυγαν και μιας και η γιαγιά ήταν σε αφασία, έκανα ζάπινγκ μέχρι αργά και κοιμήθηκα...
Το επόμενο πρωί η γιαγιά άνοιξε τα μάτια της... σηκώθηκε από το κρεβάτι και ζήτησε με το πρωινό της, κεφαλογραβιέρα!!! Γιατί όσο και να νομίζεις ότι έχεις παραδώσει τα όπλα, μια κρυφή δύναμη μέσα σου σε σηκώνει από το κρεβάτι και σου ζητάει τυρί! Κάθε φορά...
2 comments:
κανονικά θα έπρεπε να βάλεις τίτλο
"The kyrile hospital experience"..
σιγά.. δεν πήγες και στο "αγία όλγα". εκεί να δεις experience!
Perastika!!!!
Post a Comment