Πριν από λίγες μέρες ήρθε στην Ελλάδα να μας δει και πραγματικά δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ τόσο χαρούμενο, τόσο γεμάτο ελπίδα... Μιλούσε με τόσο ενθουσιασμό για όλα όσα του συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό μου δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω... χαιρόμουν τόσο πολύ για κείνον...
Όταν όμως τον αποχαιρέτησα και μπήκα στο αυτοκίνητό μου... αισθάνθηκα τόσο άσχημα... που δεν τόλμησα ποτέ...
1 comment:
Ωραίο post....πόσο αληθινό...
Post a Comment