Σπάνια το παραδέχεσαι αλλά στην πραγματικότητα θέλεις να είσαι Νο 1 στις ζωές των άλλων. Να είσαι ο καλύτερος της φίλος. Ο μοιραίος της έρωτας. Ο αγαπημένος υπάλληλος του αφεντικού σου και ο δημοφιλέστερος ανάμεσα στους συναδέλφους σου. Το καλύτερο one night stand που έζησε ποτέ. Ο χαιδεμένος της μαμάς σου. Η καλύτερη σχέση που είχε ποτέ. Κι όταν συνειδητοποιείς ότι τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή σου δεν αισθάνονται τη μοναδικότητά σου, αντιδράς. Διεκδικείς περισσότερα. Περισσότερο ενδιαφέρον, περισσότερα τηλέφωνα, περισσότερος χρόνος, περισσότερος έρωτας.
Υπάρχει όμως μια μαγική στιγμή που τους κατανοείς... εκείνη τη στιγμή που κάποιος άλλος, που για σένα δεν είναι τόσο σημαντικός, διεκδικεί το Νο 1 της δικής σου ζωής που εσύ όμως δεν αισθάνεσαι το ίδιο για να το ανταποδώσεις...
Κι εκεί είναι που πρέπει να μάθεις να ζεις με τις ανισότητες...
5 comments:
μέσα στο μυαλό μου είσαι!!! έτσι είναι τα πράγματα! όπως τα γράφεις...
μου συμβαίνει συχνά....σε όλα τα επίπεδα!
όμως...η φωτογραφία έχει σχέση;...
(σ.σ. μην μου δίνεις σημασία, όλα στραβά τα βλέπω τα τελευταία 24ωρα)
Εγώ πάντως τα παραδέχομαι όλα. Και λυσσάω. Άσχετα πως δεν το δείχνω. Λυσσάω λέμε, μέσα μου.
Και θέλω να είμαι το καλύτερό της ουάν νάιτ στάντ όταν θα γίνει αυτό, ακόμα και αν το ανακαλύψει χρόνια αργότερα.
...
(σε κούφανα; )
kat όχι η φωτογραφία δεν έχει σχέση, θα΄πρεπε?
φλύαρε αίολε... όχι δεν με κούφανες... δεν είσαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι...
και γω θα θελα να ήμουν ο Ν1 για το Μαντονακι αλλα εκείνη χεσμένο μ'έχει...
έχω μάθει λοιπόν να ζω με τις ανισότητες...(καταραμένε Guy)...
.....
φλοίσβος,right?
Post a Comment