Η Ρ. γνώρισε τον Χ. μέσω της δουλειάς του και του θαυμασμού της γι' αυτόν. Χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ερωτική προσδοκία (ο Χ. είναι gay), εκείνη έγινε η καλύτερη φίλη που θα μπορούσε να γίνει. Να τον στηρίζει σε κάθε επαγγελματικό του βήμα, να του κάνει δώρα, να τον βοηθάει όπου χρειάζεται... και χωρίς μάλιστα την παραμικρή ανταπόδοση. Όχι απαραίτητα ερωτική, αλλά ούτε καν φιλική... ο Χ. δεν είναι και το υπόδειγμα φίλου...
Κι έτσι εμείς αρχίσαμε να ψάχνουμε τι πρόβλημα έχει αυτή η κοπελίτσα που μοιράζει έτσι απλόχερα την αγάπη της και την καλοσύνη της... Και δεν σκεφτήκαμε ούτε για μια στιγμή ότι μπορεί εμείς να έχουμε το πρόβλημα που αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν αληθινά καλοί άνθρωποι εκεί έξω...
Κι έτσι εμείς αρχίσαμε να ψάχνουμε τι πρόβλημα έχει αυτή η κοπελίτσα που μοιράζει έτσι απλόχερα την αγάπη της και την καλοσύνη της... Και δεν σκεφτήκαμε ούτε για μια στιγμή ότι μπορεί εμείς να έχουμε το πρόβλημα που αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν αληθινά καλοί άνθρωποι εκεί έξω...
1 comment:
Πάνε χρόνια που άκουσα για πρώτη φορά τον Χ. στο ραδιόφωνο και κόλλησα. Και την θυμάμαι ακόμα αυτή τη φορά. Τότε δεν ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος θα γίνει ένας από τους πιο πολύτιμους ανθρώπους στη ζωή μου. Και το "κόλλημα" έγινε αγάπη. Μπορώ να γράφω για το Χ. για ώρες. Δεν είναι αυτός ο σκοπός. Είναι πολύ σημαντικά για μένα και δεν τα γράφω εδώ. Τον λατρεύω, θέλω να είναι καλά, θέλω να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος όλου του κόσμου. Κάθε φορά που τον βλέπω, φεύγω έχοντας βάλει κρυφά στην τσέπη μου όλη τη ζεστασιά του κόσμου. Δεν ξέρω πώς το κάνει, γεμίζει το χώρο αστερόσκονη, μάλλον σου χαρίζει από τη δική του. Απλόχερα. Τον αγαπάω. Με κάνει ευτυχισμένη. Τον αγαπάω ακριβώς γι αυτό που είναι. Είμαι περήφανη για αυτόν. Τον αγαπάω. Το όμορφο είναι ότι με αγαπάει και αυτός.
Ρ.
Post a Comment