Είχαμε και πολλές ακυρώσεις συναυλιών αυτό το καλοκαίρι. Γιατί… που πας ρε Καραμήτρο? Σε πόσες συναυλίες θα πάει ο άμοιρος ο Ελληνάρας? Πόσα χρήματα αντέχει να δώσει?? Πόσες φορές να δει έναν καλλιτέχνη που ανθούσε πριν 20 χρόνια και δεν είναι οι Scorpions (χαχα)? Λίγη προσοχή και μέτρο δεν βλάπτει…
Rockwave festival Day 1: ήταν πολύ όμορφα στημένο φέτος το rockwave… σου έκανε κέφι ν’ αράξεις και να απολαύσεις μουσικές… Ο Moby είχε κέφια και μας ξεσήκωσε, οι Placebo ήταν βαρετοί κι αποτέλεσαν το αδιάφορο χαλί στις μπύρες μας.
Μετά… το πήρε και το σήκωσε το Rockwave… Killers που είστε?
Antony & the Johnsons: σπαρακτική φωνή, συγκινητικές μουσικές αλλά δεν μπορούσε να συγχρονιστεί με την ορχήστρα της ΕΡΤ… μου άρεσε όμως… υπήρξαν μερικές ανατριχιαστικές στιγμές…
Santana: ο γκουρού της κιθάρας ήρθε με μια απίστευτη μπάντα και μαζί δεν σταμάτησαν να ξεσηκώνουν τον κόσμο για 2 ολόκληρες ώρες. Ακούστηκαν όλα τα hits και ο κόσμος (που φαινόταν ότι δεν συνηθίζει να πηγαίνει σε συναυλίες) πέρασε πολύ καλά χορεύοντας και τραγουδώντας. Μαζί τους κι εγώ…
Grupo Compay Segundo: άλλος ένας λόγος που θέλω να πάω στην Κούβα! Οι τύπου είχαν τέτοιο κέφι, τέτοιο μπρίο που κανείς δεν μπορούσε να καθήσει στην καρέκλα του! Αν η φάση συνδυαζόταν με mohito και πούρα… θα ήταν σαν να ήμασταν ήδη στην Κούβα! Αλλά το Badminton είναι πολύ αποστειρωμένο για να επιτρέψει κάτι τέτοιο…
Mercury Rev: το κηποθέατρο Παπάγου είναι ένας απίστευτος χώρος, ιδανικός για τέτοιες μπάντες! Οι τύποι είχαν πολλά κέφια και μ’ έκαναν να θέλω ν’ ακούσω τα cd τους ξανά και ξανά!
Το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι είχε απ’ όλα… Δεν είχε όμως την συναυλία που θα με συγκλονίσει… Θα χρειαστεί να ταξιδέψω μέχρι την Βουλγαρία για να συγκλονιστώ ξανά και ξανά! Ένας μήνας έμεινε… time goes by… so slowly…