Είχα πολλά χρόνια να πάω στο Μέγαρο... Αν και πολλές φορές έχει συναυλίες που μ' ενδιαφέρουν, όλες αυτές οι κιουρίες με τη γούνα με απωθούσαν...Τελικά βρέθηκα εκεί, γιατί είχα μεγάλη περιέργεια να δω δερβίσηδες από κοντά...
Ήταν μια γλυκιά βραδιά... ούτε πολύ ζέστη, ούτε πολύ κρύο... είδαμε και φιλικά πρόσωπα στην είσοδο... όλα τα σημάδια έδειχναν ότι θα περάσουμε καλά...
Και η βραδιά εξελίχθηκε όμορφα...
1. Οι καρέκλες του Μεγάρου είναι πολύ μα πάρα πολύ αναπαυτικές... καμία σχέση με άλλους χώρους...
2. Έτσι όπως ήταν στημένος ο μεσιέ Ομάρ... όλη η δεξιά πτέρυγα δεν τον έβλεπε... κρίμα...
3. Οι δερβίσηδες ήταν πραγματικά το highlight της βραδιάς. Σου μετέδιδαν την ένεργειά τους, τη γαλήνη τους... σαν να έχουν βρει τις ισορροπίες τους και να σε καλούν να τις βρεις και συ (ναι, καλά...)
4. Όλοι οι μουσικοί ήταν εξαιρετικοί... μου φάνηκε όμως ότι είχαν κάποια προβλήματα συγχρονισμού... να έφταιγε ο μαέστρος?
5. Η μουσική του Teklibek είναι όμορφη και ταξιδιάρικη αλλά όχι συγκλονιστική... τουλάχιστον όχι στα δικά μου αυτιά...
Μια γλυκιά βραδιά χωρίς εξάρσεις... χρειάζονται κι αυτές καμιά φορά...
No comments:
Post a Comment