skip to main |
skip to sidebar
Βόλτες στα νησιά πήγαμε. Βουτιές στις παραλίες κάναμε. Καιρός για διαφορετικές διακοπές!
Φτιάχνουμε βαλίτσες και πετάμε για Αυστρία όπου γιορτάζουν τα 250 χρόνια από τη γέννηση του Μότσαρτ και διοργανώνουν το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικής στην Ευρώπη!!
Καλές διακοπές σε όλους μας!
Τους περισσότερους 30 something οι Depeche Mode έχουν στοιχειώσει την εφηβεία μας, την ενηλικίωσή μας και γενικότερα τη ζωή μας. Ακόμα κι αν στο σχολείο άκουγες Deep Purple, Scorpions και Michael Jackson σίγουρα είχες τραγουδήσει το Enjoy the silence και το Shake the disease. Αυτή η σχέση δε ξεπερνιέται ποτέ... σαν ένα μεγάλο έρωτα που τον έχεις πάντα μέσα σου και τον κουβαλάς...
Την πρώτη φορά που τους είδα το 2001 δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Συγκλονιστική συναυλία, συγκλονιστική εμπειρία.
Η δεύτερη φορά είναι πάντα δύσκολη... μιας και είναι αδύνατο να ξεπεράσεις την πρώτη φορά...
Οι Schiller ζέσταναν την ατμόσφαιρα και μάλιστα με μερικές πολύ καλές ενορχηστρώσεις των επιτυχιών τους.
Οι Raveonettes δεν ξέρω... μου φάνηκαν λίγοι... οι συνθήκες βέβαια δεν ευνοούσαν μιας και όλοι περίμεναν τους Depeche Mode... ίσως την επόμενη φορά...
Οι ίδιοι οι Depeche ήταν άψογοι στον ήχο τους, όπως πάντα, οι φωνές του Martin και του David ζεστές και δυναμικές ταυτόχρονα και το συγκρότημα είχε κέφι! Αλλά δεν ήταν σαν την πρώτη φορά... μου φάνηκε ότι διήρκησε λίγο, ότι παρέλειψαν πολλά τραγούδια από το set τους και ότι παρασύρθηκαν περισσότερο από όσο ίσως χρειαζόταν, από τον κόσμο...
Για να λέμε όμως και τα καλά... ο αγαπημένος μου Martin είπε και πάλι το καλύτερό τους κομμάτι (Home), η εκτέλεση του Shake the disease ήταν εκπληκτική και το Photographic καλύτερο και από τo original!!
Και τελικά όσες φορές κι αν ακούσεις ζωντανά το Enjoy the silence πάντα αισθάνεσαι την ίδια ανατριχίλα... γιατί μερικούς έρωτες δεν τους ξεπερνάς ποτέ...
p.s: γιατί μια ωραία βραδιά να καταλήγει στο Atlantis με τα 5 χειρότερα mohito που έχω πιεί ποτέ στη ζωή μου? τουλάχιστον το παιδί που τα κερνούσε ήταν πολύ ευγενικό... αλλά πείτε ρε παιδιά μια κουβέντα στον μπάρμαν... στην ανάγκη να του δείξουμε πως φτιάχνεται... δεν είναι και πυρηνική φυσική...
Πήραμε το τρένο από τη Βιέννη και 3 ώρες μετά φτάσαμε στο Σάλτσμπουργκ! Πριν από 300 χρόνια το Σάλτσμπουργκ δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα χωριό στις Άλπεις. Γεννήθηκε όμως εκεί ένας από τους σημαντικότερους μουσουργούς του κόσμου και κυριολεκτικά έβαλε αυτό το μικρό χωριουδάκι στο χάρτη! Ήρθε μετά και η Μελωδία της Ευτυχίας και έκανε το Σάλτσμπουργκ τον απόλυτο τουριστικό προορισμό! 
