Κακά τα ψέματα, εμείς οι γηραιότεροι είμαστε πεινασμένοι με τις συναυλίες. Δεν είδαμε τον George Michael όταν είχε ξανθιά χαίτη, έκανε σεξ με γυναίκες και τραγουδούσε Careless Whispers, δεν απολαύσαμε live τους Duran Duran όταν φορούσαν ροζ σακάκια και χοροπηδούσαν με το Wild Boys, δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τους Whitesnake με τον David Coverdale με χαίτη και βάτες να τραγουδάει Here we go again, ούτε είδαμε από κοντά τους Bon Jovi να ουρλιάζουν με τη χαίτη τους και να τραγουδούν You give love a bad name!! Τα είδαμε όλα με χρονοκαθυστέρηση... ειδικά για τα pop ονόματα... τα περιμένουμε να εμφανιστούν με το πι! Ευτυχώς για μας η Kylie Minogue κάνει ακόμα καριέρα, συνεχίζει να είναι star και πλέον έχει και πολλές κομματάρες στο ενεργητικό της. Και μόνο που ξέρεις λοιπόν ότι θα δεις ένα εντυπωσιακό show, ξεχνάς το γεγονός ότι πρέπει να πας στο Terravibe για να τη δεις. Ο Γ. που για όλα είναι ενημερωμένος, φρόντισε να μας πληροφορήσει ότι η Kylie δεν ήρθε με ολόκληρο τον εξοπλισμό της. Νόμιζα κι εγώ ότι θα βγει στην σκηνή η Kylie σαν φτωχός συγγενής... Η Kylie λοιπόν βγήκε στην σκηνή με μια μεγάλη μπάντα, έναν ολόκληρο στρατό από χορευτές και μας κατέπληξε. Μας έδειξε ότι επηρεάζεται από την Madonna αλλά έχει φωνάρα, και ότι μπορεί να είναι σέξυ χωρίς να βγάλει τα ρούχα της! Οι άντρες της παρέας όμως δεν έμειναν ευχαριστημένοι... Τα highlights της βραδιάς... το σκηνικό με το Copa Cabana... φοβερή ατμόσφαιρα, απίστευτο σκηνικό και εξαιρετικοί χορευτές! ... η υπόκλιση της Kylie στο κοινό... είδες κοπελιά που έκανες τόσα χρόνια να έρθεις? ... και το δωράκι μας στο τέλος... όλοι να ουρλιάζουμε I should be so lucky... lucky... lucky... Περάσαμε πολύ ωραία και είδαμε ένα show που δεν έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα... και τώρα που μας είδε και ξετρελάθηκε μαζί μας... θα ξανάρθει!! Με ολόκληρο τον εξοπλισμό την επόμενη φορά για να μην γκρινιάζει και ο Γ.... * τι θα γίνει ρε παιδιά? πότε θα βάλετε επιτέλους φώτα στο μονοπάτι που οδηγεί στον πίσω δρόμο?? είναι τόσο δύσκολο πια??
Ένα από τα υποτιθέμενα χαρακτηριστικά δείγματα ωριμότητας είναι η έλλειψη ενθουσιασμού. Δεν χοροπηδάμε όταν βλέπουμε ένα νέο ωραίο μαγαζί, δεν κάνουμε κωλοτούμπες όταν μας χαμογελάει ένας γκόμενος στο πάρτυ και δεν κλαίμε από συγκίνηση όταν βρίσκουμε τη σωστή τσάντα και τα σωστά παπούτσια. Όσο όμως κι αν μεγαλώνουμε και παχαίνουμε, συμβαίνει και σε μας καμία φορά να ενθουσιαζόμαστε με πράγματα, καταστάσεις, ανθρώπους... Και η απογοήτευση μετά, είναι πάντα η ίδια... ανεξαρτήτου ηλικίας και ωριμότητας...
Στην Ελλάδα όταν ακούμε τη λέξη μιούζικαλ, σκεφτόμαστε τον Γιάννη Δαλιανίδη. Φτερά, πούπουλα και τη Ρένα Βλαχοπούλου να τραγουδάει. Ακόμα όμως κι αν δεν σκεφτόμαστε Δαλιανίδη το σίγουρο είναι ότι έχουμε στο μυαλό μια υπερπαραγωγή. Όταν λοιπόν έρχεται το διάσημο Mamma Mia στην Ελλάδα και βλέπεις ένα πανέξυπνο μιούζικαλ που καταφέρνει να δέσει τα τραγούδια των Abba με απίστευτο τρόπο, με ωραίες φωνές και φοβερούς χορευτές, ακούς γκρίνια στα διπλανά καθίσματα. Είναι όμως τόσο υπέροχα τα τραγούδια και αναδεικνύονται με τόσο μοναδικό τρόπο μέσα από την ιστορία... που ξεχνάς για λίγο τον Δαλιανίδη...
Όλη μας η ζωή χαρακτηρίζεται από τις επιλογές μας... γιατί όμως να χρειάζεται να επιλέγουμε? Πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στη δουλειά που σου δίνει λεφτά και σε κείνη που περνάς καλά χωρίς να πληρώνεσαι καλά... να επιλέξεις ανάμεσα στο επαγγελματικό σου όνειρο και το μεγάλο σου έρωτα... να επιλέξεις ανάμεσα στον τύπο που σε κάνει να λιώνεις και στον τύπο που σε καταλαβαίνει... να επιλέξεις ανάμεσα στο φίλο που σε βγάζει έξω για κοκτέιλ και σε κάνει να γελάς και στο φίλο που σ' αγαπάει μεν αλλά αδυνατεί να είναι εκεί όταν χρειάζεσαι δε... Γιατί γαμώτο να επιλέγουμε και μην τα έχουμε όλα??
Έχεις κατάθλιψη που γύρισες στη δουλειά? Σου τη δίνουν... τα πάντα??? Σκέψου ότι σε λίγους μήνες θα το ξαναζήσεις... Μέχρι τότε... και μόνο η προσμονή μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα... Μαδρίτη σου'ρχομαι!!
Τελικά είναι σκληρός ο κόσμος για τα κορίτσια εκεί έξω... Και το διαπιστώνω συνεχώς τον τελευταίο καιρό... Αυτό οφείλεται στη φίλη μου την Α. Η Α. είναι ένα νέο κορίτσι με πλούσια προσόντα... if you know what I mean... Και όπως καταλαβαίνετε όταν βγαίνουμε έξω και πίνουμε τα μοχίτος μας, γίνεται ο κακός χαμός από άντρες... Γιατί μπορεί νωρίτερα να έβγαινα για ποτό και να μου μιλούσε κανένας χριστιανός... (πόσοι πια θα κοιτάξουν δεύτερη φορά μια χοντρούλα?), τώρα όμως με την Α. μας μιλούν 10! Κι επειδή δεν προλαβαίνει να "συναναστραφεί" το κορίτσι και με τους 10, έτσι κι εγώ έχω την ευκαιρία να διαπιστώσω πόσο σκληρός είναι ο κόσμος για τα κορίτσια εκεί έξω... Είναι απίστευτο το πόσες παπάρες ακούς από τους άντρες σήμερα... Πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν κάφροι εκεί έξω, αλλά μήπως τώρα είναι όλοι μαζεμένοι?? Δεν ξέρω αν οι gay είναι περισσότεροι πλέον ή απλά φαίνονται περισσότεροι γιατί μπορούν χωρίς φόβο και πάθος να εκδηλωθούν, αλλά τώρα πια, αν συναντήσεις κάπου έξω έναν όμορφο, κομψό άντρα με χιούμορ, με μυαλό που να σε κοιτάει στα μάτια και να ενδιαφέρεται γι' αυτά που λες... τότε 95% είναι gay!!! Γιατί οι straight άντρες δεν χρειάζεται πλέον να προσπαθήσουν πολύ για να τους κάτσεις. Αν παλιότερα η αναλογία ήταν ένας άντρας 9 γυναίκες, φαντάσουν τι γίνεται τώρα!! Ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα θα τους κάτσεις απλά και μόνο γιατί είναι straight! Βγαίνουν και ζητωκραυγάζουν την καφρίλα τους γιατί αυτός πλέον είναι ο τρόπος για να σου πουν ότι είναι straight. Δεν έχει σημασία αν έχουν χιούμορ, είναι έξυπνοι κι έχουν ενδιαφέροντα... είναι straight κι αυτό φτάνει!! Λίγοι κοιλιακοί, ένα μεγάλο αυτοκίνητο ή μια μεγάλη μηχανή, πολλές ιστορίες για παλιότερες γκομενίτσες και το βράδυ θα καταλήξουν οπωσδήποτε με γκόμενα!! Κουράγιο κορίτσια... θα έρθουν και καλύτερες μέρες...
