@ Ejekt Festival 2011

5:16 PM | 0 Comments

Στην γκρίζα πραγματικότητα του φετινού συναλιακού καλοκαιριού, το Ejekt φάνταζε ως όαση... 
Θα βλέπαμε την Amy Winehouse... 
Μόνο που η Amy δεν βλέπει μπροστά της,
πόσο μάλλον να τραγουδήσει και να μας μαγέψει με τη φωνή της... 
Οπότε βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού περισσότερο για να ζήσουμε την φάση φεστιβάλ, παρά για κάποιο όνομα... 
Ο χώρος είναι πραγματικά εξαιρετικός και μου κάνει εντύπωση πως δεν τον είχαμε ανακαλύψει τόσο καιρό... Δίπλα στην θάλασσα... ιδανικός ακόμα και για βόλτες... 
Όσο για το ίδιο το festival... η διοργάνωση δεν φάνηκε να έχει προβλήματα... 
αν κι επιμένουν να έχουν την μπύρα 5E... σοβαρευτείτε παιδιά!
Στα μουσικά τώρα... τους Vaccines δεν τους προλάβαμε... κλαψ!
Οι Blackfield μου φάνηκαν βαρετοί και δεν νομίζω ότι φταίει που έρχονται συνέχεια στην Ελλάδα... Προφανώς κάτι τους λείπει που δεν τους αφήνει ν' απογειωθούν επί σκηνής... 
Και μετά ήρθε ο Moby για να σώσει κυριολεκτικά την κατάσταση. Τον έχω δει 3 φορές και ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει... Οκ, λείπει πλέον το στοιχείο της έκπληξης... αλλά δεν παύει να σε ξεσηκώνει με την ενέργειά του επί σκηνής και με τα τραγούδια που αγαπήσαμε... Δεν σνομπάρει τις παλιές του επιτυχίες και πάντα φροντίζει για το κέφι μας!
Moby: thank you, thank you, thank you!

@ Λουτράκι (για τριήμερο)

8:50 PM | 0 Comments


Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι το Λουτράκι, είναι "κρίμα". 
Κρίμα γιατί ενώ η θάλασσα είναι μια χαρά... έχει ιαματικά λουτρά και πλέον και φοβερό spa... 
έχει chic καζίνο... αξιοπρεπές nighlife... και το καλύτερο θερινό σινεμά της χώρας... 
είναι μια από τις πιο άσχημες πόλεις! 
Πολυκατοικίες κονσερβοκούτια... τραγικό traffic... πουθενά χώρος για να παρκάρεις... κόλαση! 
Τουλάχιστον μπορούμε και χαζεύουμε τη θάλασσα από ψηλά!

@ Dandy Cafe (N.Psihiko)

1:33 AM | 0 Comments

 
Αν δεν υπήρχε στη ζωή μου η Ε. μάλλον δεν θα πήγαινα ποτέ για καφέ ή ποτό στο Ν.Ψυχικό. 
Όλα αυτά τα υποτιθέμενα καφέ στον γνωστό δρόμο μου κάνουν ή παλαιωμένα ή δήθεν ή αδιάφορα ή πολύ "λαμπερά" για τα γούστα μου. 
Και το χειρότερο: μπορεί να πετύχεις κάποιον πολιτικό και να μην μπορείς να του ρίξεις γιαούρτια, γιατί δεν είναι chic. 
Επειδή όμως η Ε. εκεί μεγάλωσε και νιώθει σαν το σπίτι της κι επειδή παλιότερα για να την καταφέρεις να βρεθείτε έπρεπε αναγκαστικά να βρεθείς στο Ψυχικό... 
έκανα την καρδιά μου πέτρα... 
Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα άλλαξαν. 
Η Ε. ανακάλυψε ότι υπάρχει ζωή κι εκτός Ψυχικού κι έγινε πιο εύκολη η υπόθεση καφές και ποτό... Οπότε το Ψυχικό το αφήσαμε πίσω μας.
Τις προάλλες όμως στο κέντρο είχε πορείες κι απεργία... τα ωράρια ανάποδα... 
οπότε η Ε. πρότεινε Ψυχικό κι εγώ πάλι έκανα την καρδιά μου πέτρα... 
Με περίμενε όμως μια έκπληξη... 
η Ε. ανακάλυψε νέο στέκι, λίγο πιο μακριά από τον γνωστό δρόμο και πολύ πιο ενδιαφέρον από τα υπόλοιπα μαγαζιά της περιοχής. 
Ζεστός χώρος... cool μουσική... cool κόσμος και φοβερά cocktails που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα... Ψηφίζω Passione δαγκωτό! Κι ας κοστίζει 11€ (seriously guys, 11?) 
Οπότε αν βρεθείτε προς Ψυχικό μεριά και δεν θέλετε να έρθετε μούρη με μούρη με τον Σκανδαλίδη ή τον Βουλγαράκη... προχωρήστε λίγο πιο πέρα κι ανακαλύψτε το Dandy Cafe... Have fun!

@ Marianne Faithfull (Lycabettus Hill)

1:07 AM | 0 Comments

Βασικά δεν ξέρω πολλά πράγματα για την Marianne Faithfull. 
Εμείς τα παιδιά των 80's, την έχουμε συνδυάσει με τα soundtrack των ταινιών τύπου "Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα" και Θηλυκό Θηριοτροφείο". 
Χωρίς όμως να αγνοούμε την φωνάρα της και την ιστορία της στη ροκ μουσική. 
Είχα λοιπόν μεγάλη περιέργεια να την δω live. Αλλά φαίνεται πως μόνο εγώ και 500 άλλοι είχαμε την ίδια περιέργεια. 
Γιατί ο Λυκαβηττός ήταν άδειος την Τρίτη το βράδυ... 
Δύσκολοι καιροί... ειδικά όταν την ίδια μέρα έχει live των Interpol. 
Η Faithfull λοιπόν ανέβηκε στην σκηνή ντυμένη σαν Αγγλίδα θεία και με την υπέροχη φωνή της και τη θετική της ενέργεια μάς έκανε να περάσουμε καλά. 
Δεν ήταν η συγκλονιστικότερη στιγμή της ζωής μου... αλλά η θεία έχει μοναδική φωνή και μερικά από τα τραγούδια που είπε παραμένουν super μέχρι και σήμερα. 
Highlight: το "Broken Engilish" και η αφιέρωση στους Έλληνες με το "Working Class Hero".
Down Low: δεν είπε το "So Sad"... ο Στηβ Ντούζος σίγουρα θα έπεσε σε κατάθλιψη...

@ Galaxy Bar - Hilton Athens (dj set by Nhar & Spyros Pagiatakis)

4:03 PM | 0 Comments

Κακά τα ψέματα. Στο Galaxy Bar του Hilton δεν πηγαίνεις ούτε για τη μουσική (η οποία βέβαια ήταν super και ιδανική για την περίσταση), ούτε για τα ποτά (που είναι πανάκριβα).
Πηγαίνεις για την ψευδαίσθηση... την ψευδαίσθηση ότι είσαι ένας ψαγμένος Ευρωπαίος και χαζεύεις από ψηλά την κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα στην οποία ζεις...
Γιατί όλοι έχουμε ανάγκη από παραμύθιασμα που και που...

* ερώτηση:
γύρω στις 2 τα φώτα έσβησαν στην Ακρόπολη... λόγω οικονομίας?
το μεγαλύτερό μας τουριστικό χαρτί το βουτάμε στο σκοτάδι για μερικά ευρώ?
seriously?

Once a blogger, always a blogger...

3:12 PM | 1 Comments

Κι εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με το blog και το blogging γενικότερα...
η ζωή τα έφερε έτσι που... επέστρεψα!
Φαίνεται πλέον έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, για τις σκέψεις μου αλλά και για το πληκτρολόγιο του υπολογιστή...
μήπως αυτό σημαίνει ότι έχω λιγότερο χρόνο για τα άλλα, τα σημαντικά??
We'll see...
ελπίζω να έχει μείνει κάποιος εκεί έξω στην μπλογκόσφαιρα...

Απολογισμός 2010

8:39 PM | 1 Comments

To 2010:
- δεν έγινα καλύτερος άνθρωπος. μάλλον χειρότερος.
- ανακάλυψα ότι είμαι καλή στη δουλειά μου.
- έμαθα να μου αρέσει η γυμναστική.
- πάχυνα.
- ξαναπάχυνα.
- απέκτησα κι άλλες ανασφάλειες για την εξωτερική μου εμφάνιση.
- συνειδητοποίησα ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός της ζωής μου κάθεται δίπλα μου στον καναπέ και κοιμάται στο κρεβάτι μου.
- τέσταρα τα όρια των αντοχών μου και πολλές φορές τα ξεπέρασα.
- πήγα στις Βρυξέλλες και μου άρεσε πολύ.
- πήγα στην Κωνσταντινούπολη και ήταν μαγικά.
- παραμέλησα το blog μου.
- θέλησα να σκέφτομαι όσο γίνεται λιγότερο.
- διαπίστωσα ότι έχω πολλούς ανθρώπους που με αγαπάνε αλλά κανέναν φίλο (με την έννοια που εγώ το καταλαβαίνω).
- προσπάθησα να φτιάξω τη ζωή μου και να κάνω αυτό που θέλω, αλλά τελικά εγκλωβίστηκα σε μια αδιέξοδη κατάσταση.
- αν και το σύμπαν προσπάθησε πολύ να με κάνει να φοβάμαι... κατάφερα να σκέφτομαι θετικά...
- είδα live τη Melody Gardot! yeah!
- μου έλειψε η Madonitsa.
- διαπίστωσα ότι έχω πολλά μα πάρα πολλά ψυχικά αποθέματα... αν και η δεξαμενή αδειάζει σιγά σιγά...
- έκανα όνειρα... δεν κατάφερα να τα πραγματοπιήσω αλλά συνεχίζω να κάνω...
- είδα τους γύρω μου ν΄αλλάζουν... ίσως ν' άλλαξα κι εγώ...
- καταπιέστηκα. περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
- έμαθα να κολυμπάω σαν αθλητής!
- έμαθα ν' απολαμβάνω τη μοναξιά μου.
- έπαθα απανωτούς νευρικούς κλονισμούς.
- ηρέμησα.

το 2011 φαίνεται να είναι η χρονιά των μεγάλων πράξεων και των μεγάλων αποφάσεων. θα τα καταφέρω?

Άτιμος Κρόνος...

7:24 PM | 1 Comments



Όλοι οι αστρολόγοι το λένε...
για 2-3 χρόνια θα έχω πάνω στο κεφάλι μου έναν Κρόνο που θα μου κάνει τη ζωή δύσκολη...
όχι απλά για να με ταλαιπωρήσει... αλλά για να με κάνει να κάνω εκκαθάριση...
τι φέυγει και τι μένει...
τι αξίζει και τι όχι...
τι θέλω και τι δεν θέλω...
τι μου κάνει καλό και τι με χαλάει...
Χωρίς να έχω καταφέρει ακόμα ν' αδειάσω την "ντουλάπα" και τα "συρτάρια"...
αισθάνομαι έντονα την ανάγκη της εκκαθάρισης...
Χρειάζομαι επειγόντως ουσία!!
Όχι πια έρωτες απλά γιατί το σ΄αγαπώ ακούγεται ωραίο...
όχι πια φίλους μόνο για να λέμε μαλακίες δημοσίων σχέσεων...
όχι πια δουλειά που δεν σε κάνει να σηκώνεσαι με χαρά από το κρεβάτι...
Παρακαλώ δώστε μερικά κιλά ουσία και τυλίξτε την για το σπίτι...

Τα θερινά τα σινεμά..

11:45 PM | 0 Comments

Πριν ένα μήνα περίπου βρέθηκα στο Λουτράκι. Μια απίστευτα άσχημη πόλη, με πολύ κίνηση, πολύ Align Centreφασαρία και πολύ ανακατωσούρα.
Η μόνη ομορφιά που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει... είναι το θερινό σινεμά της πόλης, το οποίο είναι κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα. Το μόνο που σε χωρίζει από την άμμο είναι μερικά τεράστια φυτά που απλά βοηθούν στην ατμόσφαιρα.
Τα τελευταία χρόνια μου έχει γίνει πλέον συνήθεια να πηγαίνω, μια φορά κάθε καλοκαίρι, σινεμά στο Λουτράκι, (το ότι υπάρχει σπίτι να μείνω εκεί... με απίστευτη θέα... βοηθάει λίγο...).
Φέτος βλέποντας το Τζούλι και Τζούλια (με τη Μέρυλ Στριπ και την Έιμι Άνταμς) και αφού ονειρεύτηκα ότι θα γίνω κι εγώ σαν την Τζούλι Πάουελ που το blog της έγινε διάσημο και κατά συνέπεια ταινία... προσπάθησα να σκεφτώ τις πιο όμορφες στιγμές που έχω ζήσει σε θερινά σινεμαδάκια. Χωρίς σειρά αξιολόγησης, οι παρακάτω ήταν οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό:

- Σινεμά στο Λουτράκι... βλέποντας τον Έμπορο της Βενετίας... και στο βάθος να ακούγονται τα κλαρίνα από το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία... Πολύ γέλιο...
- Breakfast at Tiffany's σε κάποιο θερινό στα Εξάρχεια... Υπέροχη βραδιά... Αν και ψευδαίσθηση... η βραδιά ήταν υπέροχη.
- You've got mail σ' ένα θερινό πολύ κοντά στο σπίτι μου. Ήμουν τόσο χαρούμενη που το ανακάλυψα... μιας και ήμουν καινούργια στη γειτονιά... Το επόμενο καλοκαίρι δεν ξανάνοιξε...
- Πολλές ταινίες στο θερινό του Χαλκουτσίου!! Το θερινό σινεμά όπως πρέπει να είναι... Χαλικάκι... Μπύρες... κουνούπια... και ο κυριούλης να διαφημίζει τις επόμενες ταινίες της εβδομάδας!
- Λούφα και παραλλαγή - Σειρήνες στο Αιγαίο στο θερινό του Ωρωπού. Τελικός του Μουντιάλ και δεν υπήρχε κανείς στο χώρο... private προβολή... :)
- Γαλλικές ταινίες σε θερινό του δήμου Αργυρούπολης. Εκείνο το καλοκαίρι ήμουν διακοπές στη Νότια Γαλλία και όταν επέστρεψα το συγκεκριμένο θερινό έδειχνε συνεχώς γαλλικές ταινίες!! Λυσσάξαμε!!!
- Γαλάζια Λίμνη σε θερινό στο Τολό... το πρώτο μου φιλί ever!!!

Ο καιρός ακόμα είναι καλός... οι βραδιές συνεχίζουν να είναι υπέροχες και καλοκαιρινές... είσαι για ένα θερινό??

Better...

11:58 PM | 0 Comments

Υποτίθεται ότι με την πάροδο του χρόνου βελτιώνεσαι και γίνεσαι καλύτερος. Σίγουρα όχι εξωτερικά... εκεί ο χρόνος είναι αδυσώπητος, αλλά υποτίθεται μέσα σου εξελίσσεσαι... κάνεις ένα βήμα παραπάνω...
Κοιτάζοντας φωτογραφίες που τραβήχτηκαν πριν δύο χρόνια, προσπαθείς να κάνεις την σύγκριση με σήμερα...
Εξωτερικά, οι αλλαγές είναι εύκολες... Λιγότερα κιλα, λιγότερη κυταρρίτιδα και λιγότερες ρυτίδες. Εσωτερικά όμως... δεν ξέρεις αν είναι καλύτερα ή χειρότερα... Ή μήπως η εξέλιξη δεν έχει να κάνει με το καλύτερο ή το χειρότερο?
Μήπως τώρα έχεις μάθει να ξεπερνάς πιο εύκολα τα εμπόδια? Μήπως σε πληγώνουν λιγότερο τα θυμωμένα λόγια των αγαπημένων σου προσώπων? Μήπως τώρα βιώνεις τη θετική πλευρά της ζωής περισσότερο? Μήπως χαμογελάς πιο πολύ? Μήπως αγαπάς περισσότερο?
Ή μήπως απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο... όλο και περισσότερο...

@ concerts... summer 2010... TOP 10

6:20 PM | 0 Comments


1. Melody Gardot @ Παπάγου: Μια αιθέρια ύπαρξη εμφανίστηκε στην σκηνή και με την αισθησιακή φωνή της μας χάρισε την πιο μαγική βραδιά του φετινού καλοκαιριού... Είναι η πρώτη φορά που έχω ανακαλύψει έναν καλλιτέχνη και μετά από λίγους μήνες έχω την ευκαιρία να τη δω live!! Δεν γίνεται όμως ρε παιδιά στις καλύτερες συναυλίες να είμαστε εμείς κι εμείς και οι Scorpions να γεμίζουν στάδια ξανά και ξανά!! Έλεος!!
2. Rufus Wainwright @ Λυκαβηττός: Στο πρώτο μέρος θεός... στο δεύτερο μέρος θεά!! Ήταν όμως τόσο συγκλονιστικό το πρώτο μέρος που σχεδόν ξέχασα ότι στο δεύτερο μέρος μίλαγε συνεχώς για τη μάνα του και τους ωραίους κώλους των Ολλανδών!!
3. Faithless @ Rockwave festival: Είναι τόσο απίστευτος ο ήχος τους και η ενέργειά τους πάνω στην σκηνή που δεν έχει καμία σημασία αν τα καλύτερά τους τραγούδια είναι παλιότερης κοπής... θέλαμε κι άλλο!!!
4. Alison Moyet @ Μέγαρο Μουσικής: Τι φωνή... Τι προσωπικότητα... Τι μπάντα... Τι υπέροχη βραδιά... Μαγεία!!
5. Get well soon @ Synch Festival: Μου άρεσε πολύ το album, αλλά δεν περίμενα ότι θα μου άρεσαν τόσο πολύ live... Μελωδικοί... με απίστευτο ήχο... και φοβερά φωνητικά... super!
6. Billy Idol @ Tae Kwon Do: Εμείς που μεγαλώσαμε στα 80's κι έχουμε πολλά συναυλιακά απωθημένα... είδαμε και τον κύριο Idol να διατηρεί σε φοβερό επίπεδο τη φωνή του και τους κοιλιακούς του...
7. The Black Eyed Peas @ Rockwave Festival: Ένα άψογα στημένο show που έμοιαζε όμως σχεδόν διεκπραιωτικό...
8. The original Blues Brothers Band @ Λυκαβηττός: Μια καλοκουρδισμένη μπάντα με κέφι, αλλά χωρίς να μας απογειώσει...
9. Dj Shadow @ Rockwave Festival: Dj set υψηλού επιπέδου... εξαιρετικός!!
10. Tiger Lillies @ Μουσικό Προαύλιο: Εξαιρετικοί όπως πάντα, αλλά χωρίς το θεατρικό υπόβαθρο των προηγούμενων παραστάσεων... φάνηκαν λίγοι...

Εκτός TOP 10: Rihanna (ωραία παπούτσια!), Kosmos Festival (ωραίες μπύρες), Ejekt Festival (ήχος που προκαλεί κώφωση), Fatboy Slim (χάλια...)

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο!!

Surprises...

6:53 PM | 1 Comments


Η Ρ. γνώρισε τον Χ. μέσω της δουλειάς του και του θαυμασμού της γι' αυτόν. Χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ερωτική προσδοκία (ο Χ. είναι gay), εκείνη έγινε η καλύτερη φίλη που θα μπορούσε να γίνει. Να τον στηρίζει σε κάθε επαγγελματικό του βήμα, να του κάνει δώρα, να τον βοηθάει όπου χρειάζεται... και χωρίς μάλιστα την παραμικρή ανταπόδοση. Όχι απαραίτητα ερωτική, αλλά ούτε καν φιλική... ο Χ. δεν είναι και το υπόδειγμα φίλου...
Κι έτσι εμείς αρχίσαμε να ψάχνουμε τι πρόβλημα έχει αυτή η κοπελίτσα που μοιράζει έτσι απλόχερα την αγάπη της και την καλοσύνη της... Και δεν σκεφτήκαμε ούτε για μια στιγμή ότι μπορεί εμείς να έχουμε το πρόβλημα που αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν αληθινά καλοί άνθρωποι εκεί έξω...

Here & around...

6:33 PM | 0 Comments

- Athens Video Art Festival: Ήταν μια γλυκιά βραδιά στην Τεχνόπολη... τα ποτά ήταν free... τα projects ήταν πολύ καλά... αλλά μου φάνηκε πρόχειρη η διοργάνωση... και η τραγουδίστρια των Μίκρο εντελώς άφωνη! Τόσα χρόνια δεν έχει μάθει τουλάχιστον να μην φαλτσάρει?
- Klik Records birthday party: Ε, καλά... εδώ μιλάμε για άψογη διοργάνωση!! Οι Smokey Bandits είναι super και live!!!
- Τριήμερο στην Ύδρα: Τόσο cool νησί... τόσο όμορφο νησί... τόσο σημαντικό που δεν έχει αυτοκίνητα... που σκέφτομαι συνεχώς τρόπους για να μετακομίσω!! Λες να γίνεται??
- Sex And The City 2: είμαι fan της σειράς και μου άρεσε πάρα πολύ η πρώτη ταινία!! Αλλά η καινούργια ταινία είναι μια απίστευτη σούπα!! Χωρίς νεύρο, χωρίς υπόθεση, μια καρικατούρα του παλιού καλού τους εαυτού!! Και στα Village Φαλήρου τους τελείωσε το cranberrie και δεν σέρβιραν cosmopolitan!! Super market εκεί κοντά δεν έχει? Η Δέλτα της γειτονιάς μήπως??

Σήμερα εγκαινιάζουμε επίσημα με την Α. το συναυλιακό καλοκαίρι!!

Christina Aguilera - Not myself tonight

12:31 AM | 0 Comments



έχει τόσες ομοιότητες με παλιότερα video clips της Madonna, που το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι το Χριστινάκι το έκανε επίτηδες...

My own...

11:59 PM | 0 Comments

Βάζεις στόχο ν' ανέβεις το ψηλότερο και δυσκολότερο βουνό. Όλοι σου εύχονται τα καλύτερα, αλλά μέσα τους δεν πιστεύουν ότι θα τα καταφέρεις. Ίσως απλά να σε ζηλεύουν λίγο, γιατί δεν το τόλμησαν. Και περιμένουν με ανυπομονησία ν' αποτύχεις ώστε να δικαιωθούν οι ίδιοι και οι επιλογές τους.
Και τα ρισκάρεις όλα. Εγκαταλείπεις τη σιγουριά σου, τον ασφαλή τρόπο ζωής σου και ξεκινάς την ορειβασία. Αλλά τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι όπως νόμιζες...
Το βουνό δεν είναι τόσο γοητευτικό όσο νόμιζες, οι σχέσεις με τους φίλους που ανεβαίνουν το βουνό μαζί σου, ή σχεδόν μαζί σου, αλλάζουν... κι εσύ τα έχεις δώσει όλα για ν' ανέβεις στην κορυφή, με αποτέλεσμα όταν φτάνεις αισίως εκεί, δεν έχεις πλέον το κουράγιο ν' απολαύσεις τη θέα...
Κάτι έχασες στη διαδρομή για την κορυφή που πρέπει επειγόντως ν' αντικαταστήσεις... αλλιώς θα μείνεις με κενό βλέμμα να χαζεύεις τη θέα...

Older...

8:24 PM | 0 Comments

Σε είχαν προειδοποιήσει, ότι όσο μεγαλώνεις το ίνδαλμά σου στον καθρέφτη θ' αλλάζει.
Σου το είχαν πει, ότι το δέρμα σου θα ζαρώσει.
Σου είχαν επισημάνει τις ρυτίδες που θα έρθουν και τις άσπρες τρίχες που θα βγουν.
Κανείς όμως δεν σου είχε μιλήσει για την συναισθηματική κούραση...
Δεν φωνάζεις πια δυνατά και γελάς λιγότερο...
Δεν έχεις όρεξη πια να δημιουργήσεις κι αγαπάς με λιγότερο πάθος...
Δεν βάζεις μακροπρόθεσμους στόχους κι έχεις λιγότερες προσδοκίες...
Τελικά, γερνάς...

Τα κοσμικά...

1:34 AM | 0 Comments

Δεν ξέρω πως προέκυψε... αλλά βρέθηκα σε πολλά κοσμικά events τον τελευταίο καιρό. Φαίνεται ότι όταν έχεις επιχείρηση, έστω και κούτσικη, πρέπει να κυκλοφορείς σε κάτι τέτοια.
Παρουσίαση βιβλίου: ένα καλοστημένο event στη Μεγάλη Βρετανία , γεμάτο ψεύτικο γκλάμουρ και δήθεν χαμόγελα. Όλα αυτά τα πρόσωπα τα οποία παλιότερα μ' έσπρωχναν με μαθηματική ακρίβεια στον νευρικό κλονισμό, ήταν όλα εκεί. Κι όλα μου έδειχναν με εξαιρετικά πειστικό τρόπο ότι χάρηκαν που με είδαν. Και για πρώτη φορά δεν με άγγιξαν τα δήθεν τους. Το ποτό που κερνούσαν πάντως ήταν πολύ καλό και το ίδιο το βιβλίο καταπληκτικό.
Cosmopolitan party: το περιοδικό Cosmopolitan έκλεισε 10 χρόνια στην Ελλάδα και αποφάσισε να κάνει party. Η συγκεκριμένη βραδιά ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Και δεν εννοώ μόνο τον Σάκη που ήρθε να πει 2 τραγούδια (Σάκηηηηηη) αλλά για το γεγονός ότι ήταν ένα party με πραγματικούς ανθρώπους. Πραγματικά κορίτσια με στυλ και αγόρια απαλλαγμένα από πόζα και ηλιθιότητες. Ούτε κοσμικές φάτσες, ούτε ανορεξικά μοντέλα, ούτε ξινισμένες φάτσες. Ένα αληθινό party, για αληθινούς ανθρώπους. Αλλά με χάλια μουσική!! Κανείς δεν είναι τέλειος! Εύγε!!
Πάρτυ γενεθλίων @ SIX DOGS: δεν ήταν ακριβώς κοσμικό γεγονός, αλλά όταν ένα φίλος τυγχάνει να είναι άνθρωπος των media και γιορτάζει τα γενέθλιά του στο SIX DOGS γίνεται κοσμικό γεγονός. Ας πούμε σαν την κοσμική πλευρά της indie κοινότητας. Κι εδώ είδαμε ψεύτικες φάτσες και δήθεν χαμόγελα αλλά είδαμε και φριχτά ρούχα! Ρε παιδιά, το να βάλεις μια μαλακία στο κεφάλι σου δεν είναι alternative, είναι απλώς χάλια! Όπως και ο ίδιος ο χώρος!! Ωραία φάση η Αβραμιώτου, που αράζεις και πίνεις τα ποτάκια σου, αλλά αυτό το παρατημένο με τα καλώδια να κρέμονται δεν είναι εναλλακτικό, είναι απλά μαλακία. Η μουσική αρχικά μας πήρε τα αυτιά, αλλά αργότερα έστρωσε και είχε πλάκα όλη αυτή η techno εμμονή... Άλλωστε όπου και να τα πίνουμε με την A. καλά περνάμε...
Κοσμικό ρεπορτάζ τέλος για σήμερα. Μια νέα μέρα στο μαγικό κόσμο των media και της showbiz ξημερώνει. Μακριά από μας να είναι... κι όπου θέλει ας είναι!! (a.k.a τραβάτε με κι ας κλαίω).

The truth is...

12:58 AM | 0 Comments

Η NOVA όταν αποφασίσει να δείξει μια ταινία, του δίνει και καταλαβαίνει... Τη δείχνει κάθε πιθανή ώρα της ημέρας μέχρι που στο τέλος μαθαίνεις την πλοκή και τους διαλόγους της ταινίας λες και είσαι ένας από τους πρωταγωνιστές.
Τον τελευταίο μήνα δείχνει συνεχώς το "Revolutionary Road". Μια εξαιρετική ταινία με απίστευτες ερμηνείες και πολλές υποψηφιότητες για Όσκαρ. Δεν βαριέμαι ποτέ να τη βλέπω. Κάθε φορά παρατηρώ κάτι διαφορετικό, ταυτίζομαι με έναν διαφορετικό χαρακτήρα και βγάζω διαφορετικά συμπεράσματα.
Η Έϊπριλ είναι ασυμβίβαστη και προσπαθεί να ζήσει το όνειρό της. Ο Φρανκ βολεύεται με την καλοπέραση της μεσοαστικής κοινωνίας. Και συγκρούονται μέχρι τελικής πτώσης...
Όλοι βγήκαμε από την αίθουσα και σκεφτήκαμε ότι είμαστε σαν την Έϊπριλ. Ατίθασοι, ανεξάρτητοι και ελεύθερο πνεύμα. Τι σχέση έχουμε εμείς με εκείνον τον μαλάκα, τον βολεψάκια τον Φράνκ??
Η αλήθεια όμως είναι ότι οι περισσότεροι από μας είμαστε Φρανκ.
Κάνουμε τη δουλειά για την οποία θα ήταν περήφανοι η μαμά και ο μπαμπάς και την οποία μπορούμε να μιλάμε με περηφάνια στον κοινωνικό μας κύκλο. Πως θα μπορούσαμε άλλωστε να βρεθούμε σε μια παρέα και να πούμε ότι σερβίρουμε καφέδες? Κάνουμε τη δουλειά που θα μας δώσει αρκετά λεφτά για να έχουμε ένα μεγάλο σπίτι στα προάστια, ακριβό αυτοκίνητο και πρώτο τραπέζι στα trendy εστιατόρια και μπουζούκια της πόλης.
Κάνουμε σχέσεις που μας κάνουν να φαινόμαστε καλύτεροι. Κυκλοφορούμε την κλασάτη γκόμενα ή τον πιο πετυχημένο γκόμενο... όλοι μας θαυμάζουν για την τέλεια σχέση μας και γυρίζουμε σπίτι μας γεμάτο σιωπές και κενό...
Κάνουμε φιλίες που μας βοηθούν στη δουλειά μας ή που βοηθούν τα παιδιά μας να έχουν παρέα όταν βγαίνουμε για φαγητό ή πάμε εκδρομή στην Ανάβυσσο.
Η αλήθεια είναι... ότι δεν μοιάζουμε καθόλου με την Έϊπριλ... βολεύομαστε στην τέλεια εικόνα που μας επιβάλει ο περίγυρός μας και ξεχνάμε να ζήσουμε...

About